strawić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ trawić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstra.vit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: stra‧wić

Verb

[edit]

strawić pf (imperfective trawić)

  1. (transitive, reflexive with się) to digest
  2. (transitive) to harm, to ruin, to weaken, to afflict
  3. (transitive, often derogatory) to spend, to use up, to waste (time)
  4. (transitive, chemistry) to dissolve a solid object with acid

Conjugation

[edit]
Conjugation of strawić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strawić
future tense 1st strawię strawimy
2nd strawisz strawicie
3rd strawi strawią
impersonal strawi się
past tense 1st strawiłem,
-(e)m strawił
strawiłam,
-(e)m strawiła
strawiłom,
-(e)m strawiło
strawiliśmy,
-(e)śmy strawili
strawiłyśmy,
-(e)śmy strawiły
2nd strawiłeś,
-(e)ś strawił
strawiłaś,
-(e)ś strawiła
strawiłoś,
-(e)ś strawiło
strawiliście,
-(e)ście strawili
strawiłyście,
-(e)ście strawiły
3rd strawił strawiła strawiło strawili strawiły
impersonal strawiono
conditional 1st strawiłbym,
bym strawił
strawiłabym,
bym strawiła
strawiłobym,
bym strawiło
strawilibyśmy,
byśmy strawili
strawiłybyśmy,
byśmy strawiły
2nd strawiłbyś,
byś strawił
strawiłabyś,
byś strawiła
strawiłobyś,
byś strawiło
strawilibyście,
byście strawili
strawiłybyście,
byście strawiły
3rd strawiłby,
by strawił
strawiłaby,
by strawiła
strawiłoby,
by strawiło
strawiliby,
by strawili
strawiłyby,
by strawiły
impersonal strawiono by
imperative 1st niech strawię strawmy
2nd straw strawcie
3rd niech strawi niech strawią
passive adjectival participle strawiony strawiona strawione strawieni strawione
anterior adverbial participle strawiwszy
verbal noun strawienie

Further reading

[edit]
  • strawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strawić in Polish dictionaries at PWN