styðja

See also: stydja

Icelandic

Etymology

From Old Norse styðja, from Proto-Germanic *stuþjaną. Akin to German stützen and Danish støtte (“to support”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɪðja/

  Rhymes: -ɪðja

Verb

styðja (weak verb, third-person singular past indicative studdi, supine stutt)

1. (transitive, governs the accusative) to support

Conjugation

styðja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að styðja
supine (sagnbót)		stutt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		styðjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég styð	við styðjum	present (nútíð)	ég styðji	við styðjum
	þú styður	þið styðjið		þú styðjir	þið styðjið
	hann, hún, það styður	þeir, þær, þau styðja		hann, hún, það styðji	þeir, þær, þau styðji
past (þátíð)	ég studdi	við studdum	past (þátíð)	ég styddi	við styddum
	þú studdir	þið studduð		þú styddir	þið stydduð
	hann, hún, það studdi	þeir, þær, þau studdu		hann, hún, það styddi	þeir, þær, þau styddu
imperative (boðháttur)	styð (þú)	styðjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	styddu	styðjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

styðjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að styðjast
supine (sagnbót)		stuðst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		styðjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég styðst	við styðjumst	present (nútíð)	ég styðjist	við styðjumst
	þú styðst	þið styðjist		þú styðjist	þið styðjist
	hann, hún, það styðst	þeir, þær, þau styðjast		hann, hún, það styðjist	þeir, þær, þau styðjist
past (þátíð)	ég studdist	við studdumst	past (þátíð)	ég styddist	við styddumst
	þú studdist	þið studdust		þú styddist	þið styddust
	hann, hún, það studdist	þeir, þær, þau studdust		hann, hún, það styddist	þeir, þær, þau styddust
imperative (boðháttur)	styðst (þú)	styðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	styðstu	styðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

studdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	studdur	studd	stutt		studdir	studdar	studd
accusative (þolfall)	studdan	studda	stutt		studda	studdar	studd
dative (þágufall)	studdum	studdri	studdu		studdum	studdum	studdum
genitive (eignarfall)	studds	studdrar	studds		styddra	styddra	styddra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	studdi	studda	studda		studdu	studdu	studdu
accusative (þolfall)	studda	studdu	studda		studdu	studdu	studdu
dative (þágufall)	studda	studdu	studda		studdu	studdu	studdu
genitive (eignarfall)	studda	studdu	studda		studdu	studdu	studdu

Derived terms

Derived terms

• rökstyðja
• styðja á
• styðja á takka
• styðja sig
• styðja sig við
• styðjast
• styðjast við
• styðja til
• styðja tillögu

Related terms

• stoð
• stuðningur
• stuðull

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *stuþjaną.

Verb

styðja (singular past indicative studdi, plural past indicative studdu, past participle studdr)

1. (transitive) to rest
2. (transitive) to stick, pierce
3. (transitive with dative, also figurative) to support

Conjugation

Conjugation of styðja — active (weak class 1)

infinitive	styðja
present participle	styðjandi
past participle	studdr
indicative	present	past
1st-person singular	styð	studda
2nd-person singular	styðr	studdir
3rd-person singular	styðr	studdi
1st-person plural	styðjum	studdum
2nd-person plural	styðið	studduð
3rd-person plural	styðja	studdu
subjunctive	present	past
1st-person singular	styðja	stydda
2nd-person singular	styðir	styddir
3rd-person singular	styði	styddi
1st-person plural	styðim	styddim
2nd-person plural	styðið	styddið
3rd-person plural	styði	styddi
imperative	present
2nd-person singular	styð
1st-person plural	styðjum
2nd-person plural	styðið

Descendants

• Icelandic: styðja
• Norwegian Nynorsk: stydja (obsolete)
• Swedish: stödja

References

• styðja in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.