ugasić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish ugasić, from Proto-Slavic *ugasiti. By surface analysis, u- +‎ gasić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈɡa.ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧ga‧sić

Verb

[edit]

ugasić pf (imperfective ugaszać)

  1. (transitive) to put out, to quench, to extinguish

Conjugation

[edit]
Conjugation of ugasić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ugasić
future tense 1st ugaszę ugasimy
2nd ugasisz ugasicie
3rd ugasi ugaszą
impersonal ugasi się
past tense 1st ugasiłem,
-(e)m ugasił
ugasiłam,
-(e)m ugasiła
ugasiłom,
-(e)m ugasiło
ugasiliśmy,
-(e)śmy ugasili
ugasiłyśmy,
-(e)śmy ugasiły
2nd ugasiłeś,
-(e)ś ugasił
ugasiłaś,
-(e)ś ugasiła
ugasiłoś,
-(e)ś ugasiło
ugasiliście,
-(e)ście ugasili
ugasiłyście,
-(e)ście ugasiły
3rd ugasił ugasiła ugasiło ugasili ugasiły
impersonal ugaszono
conditional 1st ugasiłbym,
bym ugasił
ugasiłabym,
bym ugasiła
ugasiłobym,
bym ugasiło
ugasilibyśmy,
byśmy ugasili
ugasiłybyśmy,
byśmy ugasiły
2nd ugasiłbyś,
byś ugasił
ugasiłabyś,
byś ugasiła
ugasiłobyś,
byś ugasiło
ugasilibyście,
byście ugasili
ugasiłybyście,
byście ugasiły
3rd ugasiłby,
by ugasił
ugasiłaby,
by ugasiła
ugasiłoby,
by ugasiło
ugasiliby,
by ugasili
ugasiłyby,
by ugasiły
impersonal ugaszono by
imperative 1st niech ugaszę ugaśmy
2nd ugaś ugaście
3rd niech ugasi niech ugaszą
passive adjectival participle ugaszony ugaszona ugaszone ugaszeni ugaszone
anterior adverbial participle ugasiwszy
verbal noun ugaszenie

Further reading

[edit]
  • ugasić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ugasić in Polish dictionaries at PWN