usprawiedliwienie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From usprawiedliwić + -enie.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
usprawiedliwienie n
Declension[edit]
Declension of usprawiedliwienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
| genitive | usprawiedliwienia | usprawiedliwień |
| dative | usprawiedliwieniu | usprawiedliwieniom |
| accusative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
| instrumental | usprawiedliwieniem | usprawiedliwieniami |
| locative | usprawiedliwieniu | usprawiedliwieniach |
| vocative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
Further reading[edit]
- usprawiedliwienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- usprawiedliwienie in Polish dictionaries at PWN