From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
Etymology[edit]
From wyczuć + -ie.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /vɨˈt͡ʂu.t͡ɕɛ/
- Rhymes: -ut͡ɕɛ
- Syllabification: wy‧czu‧cie
wyczucie n
- verbal noun of wyczuć
- sense, feeling, intuition
- tact
- Synonym: takt
Declension[edit]
Further reading[edit]
- wyczucie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyczucie in Polish dictionaries at PWN