wykształcenie

Polish

Etymology

From wykształcić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.kʂtawˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wy‧kształ‧ce‧nie

Noun

wykształcenie n

1. verbal noun of wykształcić
2. (education) education (facts, skills and ideas that have been learned, either formally or informally)

   Synonym: edukacja

Declension

Declension of wykształcenie

	singular
nominative	wykształcenie
genitive	wykształcenia
dative	wykształceniu
accusative	wykształcenie
instrumental	wykształceniem
locative	wykształceniu
vocative	wykształcenie

Further reading

• wykształcenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykształcenie in Polish dictionaries at PWN