wysławić

Polish

Etymology

From wy- +‎ sławić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈswa.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: wy‧sła‧wić

Verb

wysławić pf (imperfective wysławiać)

1. (transitive, literary) to glorify (to exalt, or give glory or praise to something or someone)
2. (reflexive with się, literary) to glorify oneself

Conjugation

Conjugation of wysławić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wysławić
future tense	1st	wysławię			wysławimy
	2nd	wysławisz			wysławicie
	3rd	wysławi			wysławią
	impersonal	wysławi się
past tense	1st	wysławiłem, -(e)m wysławił	wysławiłam, -(e)m wysławiła	wysławiłom, -(e)m wysławiło	wysławiliśmy, -(e)śmy wysławili	wysławiłyśmy, -(e)śmy wysławiły
	2nd	wysławiłeś, -(e)ś wysławił	wysławiłaś, -(e)ś wysławiła	wysławiłoś, -(e)ś wysławiło	wysławiliście, -(e)ście wysławili	wysławiłyście, -(e)ście wysławiły
	3rd	wysławił	wysławiła	wysławiło	wysławili	wysławiły
	impersonal	wysławiono
conditional	1st	wysławiłbym, bym wysławił	wysławiłabym, bym wysławiła	wysławiłobym, bym wysławiło	wysławilibyśmy, byśmy wysławili	wysławiłybyśmy, byśmy wysławiły
	2nd	wysławiłbyś, byś wysławił	wysławiłabyś, byś wysławiła	wysławiłobyś, byś wysławiło	wysławilibyście, byście wysławili	wysławiłybyście, byście wysławiły
	3rd	wysławiłby, by wysławił	wysławiłaby, by wysławiła	wysławiłoby, by wysławiło	wysławiliby, by wysławili	wysławiłyby, by wysławiły
	impersonal	wysławiono by
imperative	1st	niech wysławię			wysławmy
	2nd	wysław			wysławcie
	3rd	niech wysławi			niech wysławią
passive adjectival participle		wysławiony	wysławiona	wysławione	wysławieni	wysławione
anterior adverbial participle		wysławiwszy
verbal noun		wysławienie

Further reading

• wysławić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wysławić in Polish dictionaries at PWN