ykkarr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *inkweraz.
Determiner[edit]
ykkarr
Declension[edit]
Declension of ykkarr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | ykkarr | ykkur | ykkart |
accusative | ykkarn | ykkra | ykkart |
dative | ykkrum | ykkarri | ykkru |
genitive | ykkars | ykkarrar | ykkars |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | ykkrir | ykkrar | ykkur |
accusative | ykkra | ykkrar | ykkur |
dative | ykkrum | ykkrum | ykkrum |
genitive | ykkarra | ykkarra | ykkarra |
Descendants[edit]
- Faroese: tykkara
- Icelandic: ykkar
- Norwegian Nynorsk: dykkar, dokkar (dialectal) dåkkår m, døkkun m, døkkor f, døkkort n, døkre pl
- Old East Norse: *ikkarʀ
References[edit]
- ^ Howe, Stephen (1996) “14. Old/Middle Swedish”, in The Personal Pronouns in the Germanic Languages: A Study of Personal Pronoun Morphology and Change in the Germanic Languages from the First Records to the Present Day, Walter de Gruyter