zaprzeczenie

Polish

Etymology

From zaprzeczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.pʂɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧prze‧cze‧nie

Noun

zaprzeczenie n

1. (uncountable) verbal noun of zaprzeczyć
2. (countable) contradiction, denial, negation (assertion of untruth)

   Synonym: negacja

3. (countable) opposite (person or thing that is entirely different from or the reverse of someone or something else)

   Synonyms: odwrotność, przeciwieństwo, przeciwstawienie

4. (countable, grammar) negative (word that indicates negation)
5. (countable, psychoanalysis) abnegation, denial (defense mechanism involving a refusal to accept the truth of a phenomenon or prospect)

Declension

Declension of zaprzeczenie

	singular	plural
nominative	zaprzeczenie	zaprzeczenia
genitive	zaprzeczenia	zaprzeczeń
dative	zaprzeczeniu	zaprzeczeniom
accusative	zaprzeczenie	zaprzeczenia
instrumental	zaprzeczeniem	zaprzeczeniami
locative	zaprzeczeniu	zaprzeczeniach
vocative	zaprzeczenie	zaprzeczenia

Related terms

adjectives

• zaprzeczny
• zaprzeczony

 

noun

• zaprzeczność

 

verbs

• zaprzeczać impf
• zaprzeczyć pf

 

Further reading

• zaprzeczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaprzeczenie in Polish dictionaries at PWN