áræða

Icelandic

Etymology

From áræði +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈauːˌraiːða/

Verb

áræða (weak verb, third-person singular past indicative áræddi, supine árætt)

1. (transitive, with accusative) to dare, to be bold enough

   Synonyms: þora, dirfast, voga

Conjugation

áræða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að áræða
supine (sagnbót)		árætt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		áræðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég áræði	við áræðum	present (nútíð)	ég áræði	við áræðum
	þú áræðir	þið áræðið		þú áræðir	þið áræðið
	hann, hún, það áræðir	þeir, þær, þau áræða		hann, hún, það áræði	þeir, þær, þau áræði
past (þátíð)	ég áræddi	við áræddum	past (þátíð)	ég áræddi	við áræddum
	þú áræddir	þið árædduð		þú áræddir	þið árædduð
	hann, hún, það áræddi	þeir, þær, þau áræddu		hann, hún, það áræddi	þeir, þær, þau áræddu
imperative (boðháttur)	áræð (þú)	áræðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	áræddu	áræðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Related terms

• áræði (“daring, courage, boldness”)
• áræðinn (“daring, courageous, bold”)