éigríochta

Irish

Etymology

From Old Irish éccríchdae, from é- + crích + -dae. By surface analysis, éigríoch +‎ -ta.

Adjective

éigríochta

1. endless, infinite
2. (grammar) aorist, indefinite

Declension

Declension of éigríochta

	Singular		Plural (m/f)
Positive	Masculine	Feminine	(strong noun)	(weak noun)
Nominative	éigríochta	éigríochta	éigríochta; éigríochta²
Vocative	éigríochta		éigríochta
Genitive		éigríochta	éigríochta	éigríochta
Dative	éigríochta; éigríochta¹	éigríochta	éigríochta; éigríochta²
Comparative	níos éigríochta
Superlative	is éigríochta

¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.

Noun

éigríochta m (genitive singular éigríochta)

1. (grammar) aorist

Declension

Declension of éigríochta

Fourth declension

Bare forms (no plural of this noun) Case Singular Nominative éigríochta Vocative a éigríochta Genitive éigríochta Dative éigríochta

Forms with the definite article Case Singular Nominative an t-éigríochta Genitive an éigríochta Dative leis an éigríochta don éigríochta

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
éigríochta	n-éigríochta	héigríochta	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “éigríochta”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN