Κιμμέριος

Ancient Greek

Etymology

From Κιμμέριοι (Kimmérioi, “Cimmerians”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kim.mé.ri.os/ → /cimˈme.ri.os/ → /ciˈme.ri.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kim.mé.ri.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kimˈme.ri.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cimˈme.ri.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cimˈme.ri.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈme.ri.os/

Noun

Κιμμέριος • (Kimmérios) m (genitive Κιμμερίου); second declension

1. a Cimmerian

Inflection

Second declension of ὁ Κιμμέριος; τοῦ Κιμμερίου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Κιμμέριος ho Kimmérios	τὼ Κιμμερίω tṑ Kimmeríō	οἱ Κιμμέριοι hoi Kimmérioi
Genitive	τοῦ Κιμμερίου toû Kimmeríou	τοῖν Κιμμερίοιν toîn Kimmeríoin	τῶν Κιμμερίων tôn Kimmeríōn
Dative	τῷ Κιμμερίῳ tôi Kimmeríōi	τοῖν Κιμμερίοιν toîn Kimmeríoin	τοῖς Κιμμερίοις toîs Kimmeríois
Accusative	τὸν Κιμμέριον tòn Kimmérion	τὼ Κιμμερίω tṑ Kimmeríō	τοὺς Κιμμερίους toùs Kimmeríous
Vocative	Κιμμέριε Kimmérie	Κιμμερίω Kimmeríō	Κιμμέριοι Kimmérioi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• Κιμμερία (Kimmería)
• Κιμμερικός (Kimmerikós)

Descendants

• Greek: Κιμμέριος (Kimmérios)

Further reading

• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,006