Σώκρατες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɔ̌ː.kra.tes/ → /ˈso.kra.tes/ → /ˈso.kra.tes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɔ̌ː.kra.tes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈso.kra.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈso.kra.tes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈso.kra.tes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈso.kra.tes/

Proper noun

Σώκρᾰτες • (Sṓkrates) m

1. vocative singular of Σωκρᾰ́της (Sōkrátēs)
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 227a:

     Σωκράτης: ὦ φίλε Φαῖδρε, ποῖ δὴ καὶ πόθεν;
     Φαῖδρος: παρὰ Λυσίου, ὦ Σώκρατες, τοῦ Κεφάλου, πορεύομαι δὲ πρὸς περίπατον ἔξω τείχους

     Sōkrátēs: ô phíle Phaîdre, poî dḕ kaì póthen?
     Phaîdros: parà Lusíou, ô Sṓkrates, toû Kephálou, poreúomai dè pròs perípaton éxō teíkhous

     Socrates: Dear Phaedrus, where to and where from?
     Phaedrus: From Lysias son of Cephalus, Socrates, and I'm going to the path outside the wall