Φιλιππικός

Ancient Greek

Etymology

From Φίλιππος (Phílippos, “Philip”) +‎ -ικός (-ikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /fi.li.piˈkos/

• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.li.piˈkos/

Proper noun

Φιλιππικός • (Philippikós) m (genitive Φιλιππικοῦ); second declension

1. Philippicus, a name borne by an Emperor

Declension

Second declension of ὁ Φιλιππικός; τοῦ Φιλιππικοῦ (Byzantine)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Φιλιππικός ho Philippikós
Genitive	τοῦ Φιλιππικοῦ toû Philippikoû
Dative	τῷ Φιλιππικῷ tôi Philippikôi
Accusative	τὸν Φιλιππικόν tòn Philippikón
Vocative	Φιλιππικέ Philippiké