έγγραφο

Greek

Etymology

From the adjective έγγραφος. From the plural τὰ ἔγγραφα of the Koine Greek ἔγγραφος, from ἐγγράφω. Morphologically, from εν- (εγ-) + γράφ(ω) + -o.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeŋ.ɣra.fo/
• Hyphenation: έγ‧γρα‧φο

Noun

έγγραφο • (éngrafo) n (plural έγγραφα)

1. document

Declension

declension of έγγραφο

case     \     number	singular	plural
nominative	έγγραφο •	έγγραφα •
genitive	εγγράφου •,  έγγραφου •	εγγράφων •
accusative	έγγραφο •	έγγραφα •
vocative	έγγραφο •	έγγραφα •

Related terms

• εγγραφή f (engrafí, “registration, enrolment”)
• έγγραφος (éngrafos, “in writing”)
• εγγράφω (engráfo, “record”)

• and see: γράφω (gráfo, “write”)

Adjective

έγγραφο • (éngrafo)

1. Accusative masculine singular form of έγγραφος (éngrafos).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of έγγραφος (éngrafos).