αδιαχώρητος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αδιαχώρητος • (adiachóritos) m (feminine αδιαχώρητη, neuter αδιαχώρητο)
- (physics) cannot occupy a space with another (property)
Declension[edit]
Declension of αδιαχώρητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιαχώρητος • | αδιαχώρητη • | αδιαχώρητο • | αδιαχώρητοι • | αδιαχώρητες • | αδιαχώρητα • |
| genitive | αδιαχώρητου • | αδιαχώρητης • | αδιαχώρητου • | αδιαχώρητων • | αδιαχώρητων • | αδιαχώρητων • |
| accusative | αδιαχώρητο • | αδιαχώρητη • | αδιαχώρητο • | αδιαχώρητους • | αδιαχώρητες • | αδιαχώρητα • |
| vocative | αδιαχώρητε • | αδιαχώρητη • | αδιαχώρητο • | αδιαχώρητοι • | αδιαχώρητες • | αδιαχώρητα • |