ανυπόμονος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανυπόμονος • (anypómonos) m (feminine ανυπόμονη, neuter ανυπόμονο)
- impatient, eager, anxious
- Synonym: ανυπομόνευτος (anypomóneftos)
- Antonym: υπομονετικός (ypomonetikós)
Declension[edit]
Declension of ανυπόμονος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανυπόμονος • | ανυπόμονη • | ανυπόμονο • | ανυπόμονοι • | ανυπόμονες • | ανυπόμονα • |
| genitive | ανυπόμονου • | ανυπόμονης • | ανυπόμονου • | ανυπόμονων • | ανυπόμονων • | ανυπόμονων • |
| accusative | ανυπόμονο • | ανυπόμονη • | ανυπόμονο • | ανυπόμονους • | ανυπόμονες • | ανυπόμονα • |
| vocative | ανυπόμονε • | ανυπόμονη • | ανυπόμονο • | ανυπόμονοι • | ανυπόμονες • | ανυπόμονα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανυπόμονος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανυπόμονος, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- see: ανυπομονησία f (anypomonisía, “impatience”)