απαίνευτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
απαίνευτος • (apaíneftos) m (feminine απαίνευτη, neuter απαίνευτο)
- unpraised, unlauded
- Synonym: ανεγκωμίαστος (anegkomíastos)
Declension[edit]
Declension of απαίνευτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαίνευτος • | απαίνευτη • | απαίνευτο • | απαίνευτοι • | απαίνευτες • | απαίνευτα • |
| genitive | απαίνευτου • | απαίνευτης • | απαίνευτου • | απαίνευτων • | απαίνευτων • | απαίνευτων • |
| accusative | απαίνευτο • | απαίνευτη • | απαίνευτο • | απαίνευτους • | απαίνευτες • | απαίνευτα • |
| vocative | απαίνευτε • | απαίνευτη • | απαίνευτο • | απαίνευτοι • | απαίνευτες • | απαίνευτα • |
Related terms[edit]
- see: επαινώ (epainó, “to praise”)