αποκομίζω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀποκομίζω. Morphologically, from απο- (“from”) +‎ κομίζω (komízo, “bring”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.po.koˈmi.zo/
• Hyphenation: α‧πο‧κο‧μί‧ζω

Verb

αποκομίζω • (apokomízo) (past αποκόμισα/απεκόμισα, passive αποκομίζομαι)

1. to carry away, remove
2. to carry away with me, gain

Conjugation

αποκομίζω   αποκομίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αποκομίζω	αποκομίσω	αποκομίζομαι	αποκομισθώ
2 sg	αποκομίζεις	αποκομίσεις	αποκομίζεσαι	αποκομισθείς
3 sg	αποκομίζει	αποκομίσει	αποκομίζεται	αποκομισθεί
1 pl	αποκομίζουμε, [‑ομε]	αποκομίσουμε, [‑ομε]	αποκομιζόμαστε	αποκομισθούμε
2 pl	αποκομίζετε	αποκομίσετε	αποκομίζεστε, αποκομιζόσαστε	αποκομισθείτε
3 pl	αποκομίζουν(ε)	αποκομίσουν(ε)	αποκομίζονται	αποκομισθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αποκόμιζα, {απεκόμιζα}1	αποκόμισα, {απεκόμισα}1	αποκομιζόμουν(α)	αποκομίσθηκα
2 sg	αποκόμιζες, απεκόμιζες	αποκόμισες, απεκόμισες	αποκομιζόσουν(α)	αποκομίσθηκες
3 sg	αποκόμιζε, απεκόμιζε	αποκόμισε, απεκόμισε	αποκομιζόταν(ε)	αποκομίσθηκε
1 pl	αποκομίζαμε	αποκομίσαμε	αποκομιζόμασταν, (‑όμαστε)	αποκομισθήκαμε
2 pl	αποκομίζατε	αποκομίσατε	αποκομιζόσασταν, (‑όσαστε)	αποκομισθήκατε
3 pl	αποκόμιζαν, αποκομίζαν(ε), απεκόμιζαν	αποκόμισαν, αποκομίσαν(ε), απεκόμισαν	αποκομίζονταν, (αποκομιζόντουσαν)	αποκομίσθηκαν, αποκομισθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αποκομίζω ➤	θα αποκομίσω ➤	θα αποκομίζομαι ➤	θα αποκομισθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποκομίζεις, …	θα αποκομίσεις, …	θα αποκομίζεσαι, …	θα αποκομισθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποκομίσει		έχω, έχεις, … αποκομισθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποκομίσει		είχα, είχες, … αποκομισθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποκομίσει		θα έχω, θα έχεις, … αποκομισθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αποκόμιζε	αποκόμισε, απεκόμισε	—	αποκομίσου
2 pl	αποκομίζετε	αποκομίστε	αποκομίζεστε	αποκομισθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αποκομίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αποκομίσει ➤		—
Nonfinite form➤	αποκομίσει		αποκομισθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Forms with internal augment απε- are very formal.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αποκομιδή f (apokomidí, “removal, collection”)
• αποκόμιση f (apokómisi, “acquisition, removal”)
• απόκομμα n (apókomma, “cutting, scrap”)
• αποκομμένος (apokomménos, “cut off, alienated”, adjective)
• συναποκομίζω (synapokomízo, “to acquire more”)

 

Further reading

• αποκομίζω - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language