αποφευκτός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αποφευκτός • (apofefktós) m (feminine αποφευκτή, neuter αποφευκτό)
- avoidable (capable of being avoided)
Declension[edit]
Declension of αποφευκτός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποφευκτος • | αποφευκτη • | αποφευκτο • | αποφευκτοι • | αποφευκτες • | αποφευκτα • |
| genitive | αποφευκτου • | αποφευκτης • | αποφευκτου • | αποφευκτων • | αποφευκτων • | αποφευκτων • |
| accusative | αποφευκτο • | αποφευκτη • | αποφευκτο • | αποφευκτους • | αποφευκτες • | αποφευκτα • |
| vocative | αποφευκτε • | αποφευκτη • | αποφευκτο • | αποφευκτοι • | αποφευκτες • | αποφευκτα • |
Antonyms[edit]
- αναπόφευκτος (anapófefktos, “unavoidable”)