ενδιάμεσος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ενδιάμεσος • (endiámesos) m (feminine ενδιάμεση, neuter ενδιάμεσο)
- intermediate (occurring between two extremes, or in the middle of a range)
- Synonym: διάμεσος (diámesos)
Declension[edit]
Declension of ενδιάμεσος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ενδιάμεσος • | ενδιάμεση • | ενδιάμεσο • | ενδιάμεσοι • | ενδιάμεσες • | ενδιάμεσα • |
| genitive | ενδιάμεσου • | ενδιάμεσης • | ενδιάμεσου • | ενδιάμεσων • | ενδιάμεσων • | ενδιάμεσων • |
| accusative | ενδιάμεσο • | ενδιάμεση • | ενδιάμεσο • | ενδιάμεσους • | ενδιάμεσες • | ενδιάμεσα • |
| vocative | ενδιάμεσε • | ενδιάμεση • | ενδιάμεσο • | ενδιάμεσοι • | ενδιάμεσες • | ενδιάμεσα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ενδιάμεσος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ενδιάμεσος, etc.) | |||||