επαινετικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
επαινετικός • (epainetikós) m (feminine επαινετική, neuter επαινετικό)
Declension[edit]
Declension of επαινετικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | επαινετικός • | επαινετική • | επαινετικό • | επαινετικοί • | επαινετικές • | επαινετικά • |
| genitive | επαινετικού • | επαινετικής • | επαινετικού • | επαινετικών • | επαινετικών • | επαινετικών • |
| accusative | επαινετικό • | επαινετική • | επαινετικό • | επαινετικούς • | επαινετικές • | επαινετικά • |
| vocative | επαινετικέ • | επαινετική • | επαινετικό • | επαινετικοί • | επαινετικές • | επαινετικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επαινετικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επαινετικός, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- see: επαινώ (epainó, “to praise”)