κηροπήγιο

Greek

Etymology

From Katharevousa κηροπήγιον (kiropígion), from Ancient Greek κηρός (kērós) +‎ πήγνυμι (pígnymi) + suffix -ιον (-ion), with modern suffix -ιο (-io).

Pronunciation

• IPA^(key): /ci.ɾoˈpi.ʝi.o/
• Hyphenation: κη‧ρο‧πή‧γιο

Noun

κηροπήγιο • (kiropígio) n (plural κηροπήγια)

1. candlestick, candle holder

Declension

declension of κηροπήγιο

case     \     number	singular	plural
nominative	κηροπήγιο •	κηροπήγια •
genitive	κηροπηγίου •,  κηροπήγιου •	κηροπηγίων •,  κηροπήγιων •
accusative	κηροπήγιο •	κηροπήγια •
vocative	κηροπήγιο •	κηροπήγια •

Coordinate terms

• μανουάλι n (manouáli, “church candlestick”)