κλεμμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of κλέβομαι (klévomai), passive voice of κλέβω (“steal”), κλέπτω (klépto).

Pronunciation

• IPA^(key): /kleˈme.nos/
• Hyphenation: κλεμ‧μέ‧νος

Participle

κλεμμένος • (klemménos) m (feminine κλεμμένη, neuter κλεμμένο)

1. stolen
2. who has eloped

Declension

Declension of κλεμμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κλεμμένος •	κλεμμένη •	κλεμμένο •	κλεμμένοι •	κλεμμένες •	κλεμμένα •
genitive	κλεμμένου •	κλεμμένης •	κλεμμένου •	κλεμμένων •	κλεμμένων •	κλεμμένων •
accusative	κλεμμένο •	κλεμμένη •	κλεμμένο •	κλεμμένους •	κλεμμένες •	κλεμμένα •
vocative	κλεμμένε •	κλεμμένη •	κλεμμένο •	κλεμμένοι •	κλεμμένες •	κλεμμένα •

Derived terms

• κατακλεμμένος (kataklemménos, “excesseively stolen”)