μηχανάομαι

Ancient Greek[edit]

μηχανή (mēkhanḗ) +‎ -άομαι (-áomai)

μηχᾰνάομαι • (mēkhanáomai)

Present: μηχᾰνᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	μηχᾰνᾰ́ομαι	μηχᾰνᾰ́ῃ, μηχᾰνᾰ́ει	μηχᾰνᾰ́εται	μηχᾰνᾰ́εσθον	μηχᾰνᾰ́εσθον	μηχᾰνᾰόμεθᾰ	μηχᾰνᾰ́εσθε	μηχᾰνᾰ́ονται
	subjunctive	μηχᾰνᾰ́ωμαι	μηχᾰνᾰ́ῃ	μηχᾰνᾰ́ηται	μηχᾰνᾰ́ησθον	μηχᾰνᾰ́ησθον	μηχᾰνᾰώμεθᾰ	μηχᾰνᾰ́ησθε	μηχᾰνᾰ́ωνται
	optative	μηχᾰνᾰοίμην	μηχᾰνᾰ́οιο	μηχᾰνᾰ́οιτο	μηχᾰνᾰ́οισθον	μηχᾰνᾰοίσθην	μηχᾰνᾰοίμεθᾰ	μηχᾰνᾰ́οισθε	μηχᾰνᾰ́οιντο
	imperative		μηχᾰνᾰ́ου	μηχᾰνᾰέσθω	μηχᾰνᾰ́εσθον	μηχᾰνᾰέσθων		μηχᾰνᾰ́εσθε	μηχᾰνᾰέσθων

infinitive						μηχᾰνᾰ́εσθαι
participle	m					μηχᾰνᾰόμενος
	f					μηχᾰνᾰομένη
	n					μηχᾰνᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. The third-person plural indicative μηχανόωνται is also found in Homer.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	μηχᾰνῶμαι	μηχᾰνᾷ	μηχᾰνᾶται	μηχᾰνᾶσθον	μηχᾰνᾶσθον	μηχᾰνώμεθᾰ	μηχᾰνᾶσθε	μηχᾰνῶνται
	subjunctive	μηχᾰνῶμαι	μηχᾰνᾷ	μηχᾰνᾶται	μηχᾰνᾶσθον	μηχᾰνᾶσθον	μηχᾰνώμεθᾰ	μηχᾰνᾶσθε	μηχᾰνῶνται
	optative	μηχᾰνῴμην	μηχᾰνῷο	μηχᾰνῷτο	μηχᾰνῷσθον	μηχᾰνῴσθην	μηχᾰνῴμεθᾰ	μηχᾰνῷσθε	μηχᾰνῷντο
	imperative		μηχᾰνῶ	μηχᾰνᾱ́σθω	μηχᾰνᾶσθον	μηχᾰνᾱ́σθων		μηχᾰνᾶσθε	μηχᾰνᾱ́σθων

infinitive						μηχᾰνᾶσθαι
participle	m					μηχᾰνώμενος
	f					μηχᾰνωμένη
	n					μηχᾰνώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. The third-person plural indicative μηχανόωνται is also found in Homer.

Imperfect: ἐμηχᾰνᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐμηχᾰνᾰόμην	ἐμηχᾰνᾰ́ου	ἐμηχᾰνᾰ́ετο	ἐμηχᾰνᾰ́εσθον	ἐμηχᾰνᾰέσθην	ἐμηχᾰνᾰόμεθᾰ	ἐμηχᾰνᾰ́εσθε	ἐμηχᾰνᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐμηχᾰνώμην	ἐμηχᾰνῶ	ἐμηχᾰνᾶτο	ἐμηχᾰνᾶσθον	ἐμηχᾰνᾱ́σθην	ἐμηχᾰνώμεθᾰ	ἐμηχᾰνᾶσθε	ἐμηχᾰνῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	μηχᾰνήσομαι	μηχᾰνήσῃ, μηχᾰνήσει	μηχᾰνήσεται	μηχᾰνήσεσθον	μηχᾰνήσεσθον	μηχᾰνησόμεθᾰ	μηχᾰνήσεσθε	μηχᾰνήσονται
middle	optative	μηχᾰνησοίμην	μηχᾰνήσοιο	μηχᾰνήσοιτο	μηχᾰνήσοισθον	μηχᾰνησοίσθην	μηχᾰνησοίμεθᾰ	μηχᾰνήσοισθε	μηχᾰνήσοιντο
					middle
infinitive					μηχᾰνήσεσθαι
participle	m				μηχᾰνησόμενος
	f				μηχᾰνησομένη
	n				μηχᾰνησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐμηχᾰνησᾰ́μην	ἐμηχᾰνήσω	ἐμηχᾰνήσᾰτο	ἐμηχᾰνήσᾰσθον	ἐμηχᾰνησᾰ́σθην	ἐμηχᾰνησᾰ́μεθᾰ	ἐμηχᾰνήσᾰσθε	ἐμηχᾰνήσᾰντο
	subjunctive	μηχᾰνήσωμαι	μηχᾰνήσῃ	μηχᾰνήσηται	μηχᾰνήσησθον	μηχᾰνήσησθον	μηχᾰνησώμεθᾰ	μηχᾰνήσησθε	μηχᾰνήσωνται
	optative	μηχᾰνησαίμην	μηχᾰνήσαιο	μηχᾰνήσαιτο	μηχᾰνήσαισθον	μηχᾰνησαίσθην	μηχᾰνησαίμεθᾰ	μηχᾰνήσαισθε	μηχᾰνήσαιντο
	imperative		μηχᾰ́νησαι	μηχᾰνησᾰ́σθω	μηχᾰνήσᾰσθον	μηχᾰνησᾰ́σθων		μηχᾰνήσᾰσθε	μηχᾰνησᾰ́σθων
					middle
infinitive					μηχᾰνήσᾰσθαι
participle	m				μηχᾰνησᾰ́μενος
	f				μηχᾰνησᾰμένη
	n				μηχᾰνησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	μεμηχάνημαι	μεμηχάνησαι	μεμηχάνηται	μεμηχάνησθον	μεμηχάνησθον	μεμηχανήμεθᾰ	μεμηχάνησθε	μεμηχάνηνται
	subjunctive	μεμηχανημένος ὦ	μεμηχανημένος ᾖς	μεμηχανημένος ᾖ	μεμηχανημένω ἦτον	μεμηχανημένω ἦτον	μεμηχανημένοι ὦμεν	μεμηχανημένοι ἦτε	μεμηχανημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμηχανημένος εἴην	μεμηχανημένος εἴης	μεμηχανημένος εἴη	μεμηχανημένω εἴητον/εἶτον	μεμηχανημένω εἰήτην/εἴτην	μεμηχανημένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμηχανημένοι εἴητε/εἶτε	μεμηχανημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμηχάνησο	μεμηχανήσθω	μεμηχάνησθον	μεμηχανήσθων		μεμηχάνησθε	μεμηχανήσθων

infinitive						μεμηχανῆσθαι
participle	m					μεμηχανημένος
	f					μεμηχανημένη
	n					μεμηχανημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.