ξυγγενής

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ksyŋ.ɡe.nɛ̌ːs/ → /ksyɲ.ɟeˈnis/ → /ksiɲ.ɟeˈnis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ksyŋ.ɡe.nɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ksyŋ.ɡeˈne̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟeˈnis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ksyɲ.ɟeˈnis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ksiɲ.ɟeˈnis/

Adjective

ξυγγενής • (xungenḗs) m or f (neuter ξυγγενές); third declension

1. Old Attic form of συγγενής (sungenḗs)

Inflection

Third declension of ξυγγενής; ξυγγενές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ξυγγενής xungenḗs	ξυγγενές xungenés		ξυγγενεῖ xungeneî	ξυγγενεῖ xungeneî		ξυγγενεῖς xungeneîs	ξυγγενῆ xungenê
Genitive		ξυγγενοῦς xungenoûs	ξυγγενοῦς xungenoûs		ξυγγενοῖν xungenoîn	ξυγγενοῖν xungenoîn		ξυγγενῶν xungenôn	ξυγγενῶν xungenôn
Dative		ξυγγενεῖ xungeneî	ξυγγενεῖ xungeneî		ξυγγενοῖν xungenoîn	ξυγγενοῖν xungenoîn		ξυγγενέσῐ / ξυγγενέσῐν xungenési(n)	ξυγγενέσῐ / ξυγγενέσῐν xungenési(n)
Accusative		ξυγγενῆ xungenê	ξυγγενές xungenés		ξυγγενεῖ xungeneî	ξυγγενεῖ xungeneî		ξυγγενεῖς xungeneîs	ξυγγενῆ xungenê
Vocative		ξυγγενές xungenés	ξυγγενές xungenés		ξυγγενεῖ xungeneî	ξυγγενεῖ xungeneî		ξυγγενεῖς xungeneîs	ξυγγενῆ xungenê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ξυγγενῶς xungenôs			ξυγγενέστερος xungenésteros			ξυγγενέστᾰτος xungenéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.