ορυγμένος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek[edit]

Etymology[edit]

Perfect participle of ορύσσομαι (orýssomai), passive voice of ορύσσω (orýsso),[1] an archaic verb. See the ancient ὀρύσσω (orússō).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /o.ɾiɣˈme.nos/
  • Hyphenation: ο‧ρυγ‧μέ‧νος

Participle[edit]

ορυγμένος • (orygménos) m (feminine ορυγμένη, neuter ορυγμένο)

  1. (uncommon, dated) dug

Usage notes[edit]

Found in compounds like

Declension[edit]

Declension of ορυγμένος
number 
case \ gender  		singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ορυγμένος • ορυγμένη • ορυγμένο • ορυγμένοι • ορυγμένες • ορυγμένα •
genitive ορυγμένου • ορυγμένης • ορυγμένου • ορυγμένων • ορυγμένων • ορυγμένων •
accusative ορυγμένο • ορυγμένη • ορυγμένο • ορυγμένους • ορυγμένες • ορυγμένα •
vocative ορυγμένε • ορυγμένη • ορυγμένο • ορυγμένοι • ορυγμένες • ορυγμένα •

References[edit]

  1. ^ "ορύσσω (& -γμένος)" - ορυγμένος - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ορυγμένος&oldid=70194313"