οἰκητόρων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /oi̯.kɛː.tó.rɔːn/ → /y.ciˈto.ron/ → /i.ciˈto.ron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.kɛː.tó.rɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /y.ke̝ˈto.ron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.ciˈto.ron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.ciˈto.ron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ciˈto.ron/

Noun

οἰκητόρων • (oikētórōn)

1. genitive plural of οἰκήτωρ (oikḗtōr)