προσήκων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.sɛ̌ː.kɔːn/ → /proˈsi.kon/ → /proˈsi.kon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.sɛ̌ː.kɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈse̝.kon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈsi.kon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈsi.kon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈsi.kon/

Participle

προσήκων • (prosḗkōn) m (feminine προσήκουσᾰ, neuter προσῆκον); first/third declension

1. present active participle of προσήκω (prosḗkō)

Adjective

προσήκων • (prosḗkōn) m (feminine προσήκουσᾰ, neuter προσῆκον); first/third declension

1. belonging to, one's own
2. fitting, befitting, beseeming, proper, meet
3. related, akin
4. (nominalized, in the plural) one's relations
5. concerning

Declension

First and third declension of προσήκων; προσήκουσᾰ; προσῆκον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προσήκων prosḗkōn	προσήκουσᾰ prosḗkousa	προσῆκον prosêkon		προσήκοντε prosḗkonte	προσηκούσᾱ prosēkoúsā	προσήκοντε prosḗkonte		προσήκοντες prosḗkontes	προσήκουσαι prosḗkousai	προσήκοντᾰ prosḗkonta
Genitive		προσήκοντος prosḗkontos	προσηκούσης prosēkoúsēs	προσήκοντος prosḗkontos		προσηκόντοιν prosēkóntoin	προσηκούσαιν prosēkoúsain	προσηκόντοιν prosēkóntoin		προσηκόντων prosēkóntōn	προσηκουσῶν prosēkousôn	προσηκόντων prosēkóntōn
Dative		προσήκοντῐ prosḗkonti	προσηκούσῃ prosēkoúsēi	προσήκοντῐ prosḗkonti		προσηκόντοιν prosēkóntoin	προσηκούσαιν prosēkoúsain	προσηκόντοιν prosēkóntoin		προσήκουσῐ / προσήκουσῐν prosḗkousi(n)	προσηκούσαις prosēkoúsais	προσήκουσῐ / προσήκουσῐν prosḗkousi(n)
Accusative		προσήκοντᾰ prosḗkonta	προσήκουσᾰν prosḗkousan	προσῆκον prosêkon		προσήκοντε prosḗkonte	προσηκούσᾱ prosēkoúsā	προσήκοντε prosḗkonte		προσήκοντᾰς prosḗkontas	προσηκούσᾱς prosēkoúsās	προσήκοντᾰ prosḗkonta
Vocative		προσήκων prosḗkōn	προσήκουσᾰ prosḗkousa	προσῆκον prosêkon		προσήκοντε prosḗkonte	προσηκούσᾱ prosēkoúsā	προσήκοντε prosḗkonte		προσήκοντες prosḗkontes	προσήκουσαι prosḗkousai	προσήκοντᾰ prosḗkonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προσηκόντως prosēkóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.