σκέπανος

Ancient Greek

Etymology

Unknown.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ské.pa.nos/ → /ˈsce.pa.nos/ → /ˈsce.pa.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ské.pa.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈske.pa.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsce.pa.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsce.pa.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsce.pa.nos/

Noun

σκέπᾰνος • (sképanos) m (genitive σκεπᾰ́νου); second declension

1. kind of tunny

Inflection

Second declension of ὁ σκέπᾰνος; τοῦ σκεπᾰ́νου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σκέπᾰνος ho sképanos	τὼ σκεπᾰ́νω tṑ skepánō	οἱ σκέπᾰνοι hoi sképanoi
Genitive	τοῦ σκεπᾰ́νου toû skepánou	τοῖν σκεπᾰ́νοιν toîn skepánoin	τῶν σκεπᾰ́νων tôn skepánōn
Dative	τῷ σκεπᾰ́νῳ tôi skepánōi	τοῖν σκεπᾰ́νοιν toîn skepánoin	τοῖς σκεπᾰ́νοις toîs skepánois
Accusative	τὸν σκέπᾰνον tòn sképanon	τὼ σκεπᾰ́νω tṑ skepánō	τοὺς σκεπᾰ́νους toùs skepánous
Vocative	σκέπᾰνε sképane	σκεπᾰ́νω skepánō	σκέπᾰνοι sképanoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σκέπανος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκέπανος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN