σπανός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Byzantine Greek σπανός (spanós), first combining form of Koine Greek σπανοπώγων (spanopṓgōn, “who has a sparce beard”)[1]
or,[2] directly from the Ancient Greek σπάνιος (spánios, “rare”) in the pattern of ὀρθός (orthós)-ὄρθιος (órthios).
Related to σπαρνός (sparnós). Possibly related to spārns to describe birds (they have no hairs).
Compare also Romanian spân (“hairless”), Aromanian spãn, Sicilian spanu, which may derive from the same Ancient Greek root, possibly via a Vulgar Latin intermediate.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
σπανός • (spanós) m (feminine σπανή, neuter σπανό)
Declension[edit]
Declension of σπανός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | σπανός • | σπανή • | σπανό • | σπανοί • | σπανές • | σπανά • |
| genitive | σπανού • | σπανής • | σπανού • | σπανών • | σπανών • | σπανών • |
| accusative | σπανό • | σπανή • | σπανό • | σπανούς • | σπανές • | σπανά • |
| vocative | σπανέ • | σπανή • | σπανό • | σπανοί • | σπανές • | σπανά • |
Derived terms[edit]
- σπανομαρία f (spanomaría)
- Σπανός (Spanós) (a surname)
References[edit]
- ^ σπανός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
- ^ σπανός - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre