σχεθών

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰe.tʰɔ̌ːn/ → /sçeˈθon/ → /sçeˈθon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰe.tʰɔ̌ːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰeˈtʰon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sçeˈθon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sçeˈθon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sçeˈθon/

Participle

σχεθών • (skhethṓn) m (feminine σχεθοῦσᾰ, neuter σχεθόν); first/third declension

1. (Epic) aorist active participle of ἔχω (ékhō)

Inflection

First and third declension of σχεθών; σχεθοῦσᾰ; σχεθόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχεθών skhethṓn	σχεθοῦσᾰ skhethoûsa	σχεθόν skhethón		σχεθόντε skhethónte	σχεθούσᾱ skhethoúsā	σχεθόντε skhethónte		σχεθόντες skhethóntes	σχεθοῦσαι skhethoûsai	σχεθόντᾰ skhethónta
Genitive		σχεθόντος skhethóntos	σχεθούσης skhethoúsēs	σχεθόντος skhethóntos		σχεθόντοιν skhethóntoin	σχεθούσαιν skhethoúsain	σχεθόντοιν skhethóntoin		σχεθόντων skhethóntōn	σχεθουσῶν skhethousôn	σχεθόντων skhethóntōn
Dative		σχεθόντῐ skhethónti	σχεθούσῃ skhethoúsēi	σχεθόντῐ skhethónti		σχεθόντοιν skhethóntoin	σχεθούσαιν skhethoúsain	σχεθόντοιν skhethóntoin		σχεθοῦσῐ / σχεθοῦσῐν skhethoûsi(n)	σχεθούσαις skhethoúsais	σχεθοῦσῐ / σχεθοῦσῐν skhethoûsi(n)
Accusative		σχεθόντᾰ skhethónta	σχεθοῦσᾰν skhethoûsan	σχεθόν skhethón		σχεθόντε skhethónte	σχεθούσᾱ skhethoúsā	σχεθόντε skhethónte		σχεθόντᾰς skhethóntas	σχεθούσᾱς skhethoúsās	σχεθόντᾰ skhethónta
Vocative		σχεθών skhethṓn	σχεθοῦσᾰ skhethoûsa	σχεθόν skhethón		σχεθόντε skhethónte	σχεθούσᾱ skhethoúsā	σχεθόντε skhethónte		σχεθόντες skhethóntes	σχεθοῦσαι skhethoûsai	σχεθόντᾰ skhethónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχεθόντως skhethóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.