υδρόφιλος

Greek

Etymology

Borrowed from French hydrophile, a French-coined term adopted into Greek, equivalent to υδρό- (ydró-, “water, hydro-”) +‎ -φιλος (-filos, “friend of, -phile”). First attested 1888.

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈðrofilos/
• Hyphenation: υ‧δρό‧φι‧λος

Adjective

υδρόφιλος • (ydrófilos) m (feminine υδρόφιλη, neuter υδρόφιλο)

1. (chemistry, physics) hydrophilic
2. water loving (of wetland plants)

Declension

Declension of υδρόφιλος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υδρόφιλος •	υδρόφιλη •	υδρόφιλο •	υδρόφιλοι •	υδρόφιλες •	υδρόφιλα •
genitive	υδρόφιλου •	υδρόφιλης •	υδρόφιλου •	υδρόφιλων •	υδρόφιλων •	υδρόφιλων •
accusative	υδρόφιλο •	υδρόφιλη •	υδρόφιλο •	υδρόφιλους •	υδρόφιλες •	υδρόφιλα •
vocative	υδρόφιλε •	υδρόφιλη •	υδρόφιλο •	υδρόφιλοι •	υδρόφιλες •	υδρόφιλα •