φωλεύω

Ancient Greek

Etymology

From φωλεός (phōleós, “den, lair”) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰɔː.lěu̯.ɔː/ → /ɸoˈle.βo/ → /foˈle.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰɔː.lěu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰoˈle.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸoˈle.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /foˈle.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /foˈle.vo/

Verb

φωλεύω • (phōleúō)

1. (of animals) to lurk in a hole or den
2. (figuratively, of a disease) to lurk

Conjugation

   Present: φωλεύω, φωλεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φωλεύω	φωλεύεις	φωλεύει	φωλεύετον	φωλεύετον	φωλεύομεν	φωλεύετε	φωλεύουσῐ(ν)
	subjunctive	φωλεύω	φωλεύῃς	φωλεύῃ	φωλεύητον	φωλεύητον	φωλεύωμεν	φωλεύητε	φωλεύωσῐ(ν)
	optative	φωλεύοιμῐ	φωλεύοις	φωλεύοι	φωλεύοιτον	φωλευοίτην	φωλεύοιμεν	φωλεύοιτε	φωλεύοιεν
	imperative		φώλευε	φωλευέτω	φωλεύετον	φωλευέτων		φωλεύετε	φωλευόντων
middle/ passive	indicative	φωλεύομαι	φωλεύῃ, φωλεύει	φωλεύεται	φωλεύεσθον	φωλεύεσθον	φωλευόμεθᾰ	φωλεύεσθε	φωλεύονται
	subjunctive	φωλεύωμαι	φωλεύῃ	φωλεύηται	φωλεύησθον	φωλεύησθον	φωλευώμεθᾰ	φωλεύησθε	φωλεύωνται
	optative	φωλευοίμην	φωλεύοιο	φωλεύοιτο	φωλεύοισθον	φωλευοίσθην	φωλευοίμεθᾰ	φωλεύοισθε	φωλεύοιντο
	imperative		φωλεύου	φωλευέσθω	φωλεύεσθον	φωλευέσθων		φωλεύεσθε	φωλευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φωλεύειν				φωλεύεσθαι
participle	m	φωλεύων				φωλευόμενος
	f	φωλεύουσᾰ				φωλευομένη
	n	φωλεῦον				φωλευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφώλευον, ἐφωλευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφώλευον	ἐφώλευες	ἐφώλευε(ν)	ἐφωλεύετον	ἐφωλευέτην	ἐφωλεύομεν	ἐφωλεύετε	ἐφώλευον
middle/ passive	indicative	ἐφωλευόμην	ἐφωλεύου	ἐφωλεύετο	ἐφωλεύεσθον	ἐφωλευέσθην	ἐφωλευόμεθᾰ	ἐφωλεύεσθε	ἐφωλεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φωλεύσω, φωλεύσομαι, φωλευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φωλεύσω	φωλεύσεις	φωλεύσει	φωλεύσετον	φωλεύσετον	φωλεύσομεν	φωλεύσετε	φωλεύσουσῐ(ν)
	optative	φωλεύσοιμῐ	φωλεύσοις	φωλεύσοι	φωλεύσοιτον	φωλευσοίτην	φωλεύσοιμεν	φωλεύσοιτε	φωλεύσοιεν
middle	indicative	φωλεύσομαι	φωλεύσῃ, φωλεύσει	φωλεύσεται	φωλεύσεσθον	φωλεύσεσθον	φωλευσόμεθᾰ	φωλεύσεσθε	φωλεύσονται
	optative	φωλευσοίμην	φωλεύσοιο	φωλεύσοιτο	φωλεύσοισθον	φωλευσοίσθην	φωλευσοίμεθᾰ	φωλεύσοισθε	φωλεύσοιντο
passive	indicative	φωλευθήσομαι	φωλευθήσῃ	φωλευθήσεται	φωλευθήσεσθον	φωλευθήσεσθον	φωλευθησόμεθᾰ	φωλευθήσεσθε	φωλευθήσονται
	optative	φωλευθησοίμην	φωλευθήσοιο	φωλευθήσοιτο	φωλευθήσοισθον	φωλευθησοίσθην	φωλευθησοίμεθᾰ	φωλευθήσοισθε	φωλευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φωλεύσειν			φωλεύσεσθαι		φωλευθήσεσθαι
participle	m	φωλεύσων			φωλευσόμενος		φωλευθησόμενος
	f	φωλεύσουσᾰ			φωλευσομένη		φωλευθησομένη
	n	φωλεῦσον			φωλευσόμενον		φωλευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφώλευσᾰ, ἐφωλευσᾰ́μην, ἐφωλεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφώλευσᾰ	ἐφώλευσᾰς	ἐφώλευσε(ν)	ἐφωλεύσᾰτον	ἐφωλευσᾰ́την	ἐφωλεύσᾰμεν	ἐφωλεύσᾰτε	ἐφώλευσᾰν
	subjunctive	φωλεύσω	φωλεύσῃς	φωλεύσῃ	φωλεύσητον	φωλεύσητον	φωλεύσωμεν	φωλεύσητε	φωλεύσωσῐ(ν)
	optative	φωλεύσαιμῐ	φωλεύσειᾰς, φωλεύσαις	φωλεύσειε(ν), φωλεύσαι	φωλεύσαιτον	φωλευσαίτην	φωλεύσαιμεν	φωλεύσαιτε	φωλεύσειᾰν, φωλεύσαιεν
	imperative		φώλευσον	φωλευσᾰ́τω	φωλεύσᾰτον	φωλευσᾰ́των		φωλεύσᾰτε	φωλευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφωλευσᾰ́μην	ἐφωλεύσω	ἐφωλεύσᾰτο	ἐφωλεύσᾰσθον	ἐφωλευσᾰ́σθην	ἐφωλευσᾰ́μεθᾰ	ἐφωλεύσᾰσθε	ἐφωλεύσᾰντο
	subjunctive	φωλεύσωμαι	φωλεύσῃ	φωλεύσηται	φωλεύσησθον	φωλεύσησθον	φωλευσώμεθᾰ	φωλεύσησθε	φωλεύσωνται
	optative	φωλευσαίμην	φωλεύσαιο	φωλεύσαιτο	φωλεύσαισθον	φωλευσαίσθην	φωλευσαίμεθᾰ	φωλεύσαισθε	φωλεύσαιντο
	imperative		φώλευσαι	φωλευσᾰ́σθω	φωλεύσᾰσθον	φωλευσᾰ́σθων		φωλεύσᾰσθε	φωλευσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφωλεύθην	ἐφωλεύθης	ἐφωλεύθη	ἐφωλεύθητον	ἐφωλευθήτην	ἐφωλεύθημεν	ἐφωλεύθητε	ἐφωλεύθησᾰν
	subjunctive	φωλευθῶ	φωλευθῇς	φωλευθῇ	φωλευθῆτον	φωλευθῆτον	φωλευθῶμεν	φωλευθῆτε	φωλευθῶσῐ(ν)
	optative	φωλευθείην	φωλευθείης	φωλευθείη	φωλευθεῖτον, φωλευθείητον	φωλευθείτην, φωλευθειήτην	φωλευθεῖμεν, φωλευθείημεν	φωλευθεῖτε, φωλευθείητε	φωλευθεῖεν, φωλευθείησᾰν
	imperative		φωλεύθητῐ	φωλευθήτω	φωλεύθητον	φωλευθήτων		φωλεύθητε	φωλευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φωλεῦσαι			φωλεύσᾰσθαι		φωλευθῆναι
participle	m	φωλεύσᾱς			φωλευσᾰ́μενος		φωλευθείς
	f	φωλεύσᾱσᾰ			φωλευσᾰμένη		φωλευθεῖσᾰ
	n	φωλεῦσᾰν			φωλευσᾰ́μενον		φωλευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεφώλευκᾰ, πεφώλευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεφώλευκᾰ	πεφώλευκᾰς	πεφώλευκε(ν)	πεφωλεύκᾰτον	πεφωλεύκᾰτον	πεφωλεύκᾰμεν	πεφωλεύκᾰτε	πεφωλεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφωλεύκω	πεφωλεύκῃς	πεφωλεύκῃ	πεφωλεύκητον	πεφωλεύκητον	πεφωλεύκωμεν	πεφωλεύκητε	πεφωλεύκωσῐ(ν)
	optative	πεφωλεύκοιμῐ, πεφωλευκοίην	πεφωλεύκοις, πεφωλευκοίης	πεφωλεύκοι, πεφωλευκοίη	πεφωλεύκοιτον	πεφωλευκοίτην	πεφωλεύκοιμεν	πεφωλεύκοιτε	πεφωλεύκοιεν
	imperative		πεφώλευκε	πεφωλευκέτω	πεφωλεύκετον	πεφωλευκέτων		πεφωλεύκετε	πεφωλευκόντων
middle/ passive	indicative	πεφώλευμαι	πεφώλευσαι	πεφώλευται	πεφώλευσθον	πεφώλευσθον	πεφωλεύμεθᾰ	πεφώλευσθε	πεφώλευνται
	subjunctive	πεφωλευμένος ὦ	πεφωλευμένος ᾖς	πεφωλευμένος ᾖ	πεφωλευμένω ἦτον	πεφωλευμένω ἦτον	πεφωλευμένοι ὦμεν	πεφωλευμένοι ἦτε	πεφωλευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφωλευμένος εἴην	πεφωλευμένος εἴης	πεφωλευμένος εἴη	πεφωλευμένω εἴητον/εἶτον	πεφωλευμένω εἰήτην/εἴτην	πεφωλευμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφωλευμένοι εἴητε/εἶτε	πεφωλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεφώλευσο	πεφωλεύσθω	πεφώλευσθον	πεφωλεύσθων		πεφώλευσθε	πεφωλεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφωλευκέναι				πεφωλεῦσθαι
participle	m	πεφωλευκώς				πεφωλευμένος
	f	πεφωλευκυῖᾰ				πεφωλευμένη
	n	πεφωλευκός				πεφωλευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “φωλεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φωλεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• φωλεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette