χαλάω

Ancient Greek

Etymology

The Dutch linguist Robert S. P. Beekes claims that it is of Pre-Greek origin, and unrelated to Armenian խաղ (xaġ, “game, pastime”). Also sometimes compared to Sanskrit खल्लते (khallate, “he/she/it is being loosened”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.lá.ɔː/ → /xaˈla.o/ → /xaˈla.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.lá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰaˈla.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xaˈla.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xaˈla.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xaˈla.o/

Verb

χαλάω • (khaláō)

1. (transitive) to slacken; to loosen

   Antonym: σφῐ́γγω (sphíngō)

2. (intransitive) to become slack; to become loose

Inflection

   Present: χᾰλᾰ́ω, χᾰλᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰλᾰ́ω	χᾰλᾰ́εις	χᾰλᾰ́ει	χᾰλᾰ́ετον	χᾰλᾰ́ετον	χᾰλᾰ́ομεν	χᾰλᾰ́ετε	χᾰλᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	χᾰλᾰ́ω	χᾰλᾰ́ῃς	χᾰλᾰ́ῃ	χᾰλᾰ́ητον	χᾰλᾰ́ητον	χᾰλᾰ́ωμεν	χᾰλᾰ́ητε	χᾰλᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	χᾰλᾰ́οιμῐ	χᾰλᾰ́οις	χᾰλᾰ́οι	χᾰλᾰ́οιτον	χᾰλᾰοίτην	χᾰλᾰ́οιμεν	χᾰλᾰ́οιτε	χᾰλᾰ́οιεν
	imperative		χᾰ́λᾰε	χᾰλᾰέτω	χᾰλᾰ́ετον	χᾰλᾰέτων		χᾰλᾰ́ετε	χᾰλᾰόντων
middle/ passive	indicative	χᾰλᾰ́ομαι	χᾰλᾰ́ῃ, χᾰλᾰ́ει	χᾰλᾰ́εται	χᾰλᾰ́εσθον	χᾰλᾰ́εσθον	χᾰλᾰόμεθᾰ	χᾰλᾰ́εσθε	χᾰλᾰ́ονται
	subjunctive	χᾰλᾰ́ωμαι	χᾰλᾰ́ῃ	χᾰλᾰ́ηται	χᾰλᾰ́ησθον	χᾰλᾰ́ησθον	χᾰλᾰώμεθᾰ	χᾰλᾰ́ησθε	χᾰλᾰ́ωνται
	optative	χᾰλᾰοίμην	χᾰλᾰ́οιο	χᾰλᾰ́οιτο	χᾰλᾰ́οισθον	χᾰλᾰοίσθην	χᾰλᾰοίμεθᾰ	χᾰλᾰ́οισθε	χᾰλᾰ́οιντο
	imperative		χᾰλᾰ́ου	χᾰλᾰέσθω	χᾰλᾰ́εσθον	χᾰλᾰέσθων		χᾰλᾰ́εσθε	χᾰλᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χᾰλᾰ́ειν				χᾰλᾰ́εσθαι
participle	m	χᾰλᾰ́ων				χᾰλᾰόμενος
	f	χᾰλᾰ́ουσᾰ				χᾰλᾰομένη
	n	χᾰλᾰ́ον				χᾰλᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: χᾰλῶ, χᾰλῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰλῶ	χᾰλᾷς	χᾰλᾷ	χᾰλᾶτον	χᾰλᾶτον	χᾰλῶμεν	χᾰλᾶτε	χᾰλῶσῐ(ν)
	subjunctive	χᾰλῶ	χᾰλᾷς	χᾰλᾷ	χᾰλᾶτον	χᾰλᾶτον	χᾰλῶμεν	χᾰλᾶτε	χᾰλῶσῐ(ν)
	optative	χᾰλῴην, χᾰλῷμῐ	χᾰλῴης, χᾰλῷς	χᾰλῴη, χᾰλῷ	χᾰλῷτον, χᾰλῴητον	χᾰλῴτην, χᾰλῳήτην	χᾰλῷμεν, χᾰλῴημεν	χᾰλῷτε, χᾰλῴητε	χᾰλῷεν, χᾰλῴησᾰν
	imperative		χᾰ́λᾱ	χᾰλᾱ́τω	χᾰλᾶτον	χᾰλᾱ́των		χᾰλᾶτε	χᾰλώντων
middle/ passive	indicative	χᾰλῶμαι	χᾰλᾷ	χᾰλᾶται	χᾰλᾶσθον	χᾰλᾶσθον	χᾰλώμεθᾰ	χᾰλᾶσθε	χᾰλῶνται
	subjunctive	χᾰλῶμαι	χᾰλᾷ	χᾰλᾶται	χᾰλᾶσθον	χᾰλᾶσθον	χᾰλώμεθᾰ	χᾰλᾶσθε	χᾰλῶνται
	optative	χᾰλῴμην	χᾰλῷο	χᾰλῷτο	χᾰλῷσθον	χᾰλῴσθην	χᾰλῴμεθᾰ	χᾰλῷσθε	χᾰλῷντο
	imperative		χᾰλῶ	χᾰλᾱ́σθω	χᾰλᾶσθον	χᾰλᾱ́σθων		χᾰλᾶσθε	χᾰλᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		χᾰλᾶν				χᾰλᾶσθαι
participle	m	χᾰλῶν				χᾰλώμενος
	f	χᾰλῶσᾰ				χᾰλωμένη
	n	χᾰλῶν				χᾰλώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐχᾰ́λᾰον, ἐχᾰλᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχᾰ́λᾰον	ἐχᾰ́λᾰες	ἐχᾰ́λᾰε(ν)	ἐχᾰλᾰ́ετον	ἐχᾰλᾰέτην	ἐχᾰλᾰ́ομεν	ἐχᾰλᾰ́ετε	ἐχᾰ́λᾰον
middle/ passive	indicative	ἐχᾰλᾰόμην	ἐχᾰλᾰ́ου	ἐχᾰλᾰ́ετο	ἐχᾰλᾰ́εσθον	ἐχᾰλᾰέσθην	ἐχᾰλᾰόμεθᾰ	ἐχᾰλᾰ́εσθε	ἐχᾰλᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐχᾰ́λων, ἐχᾰλώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχᾰ́λων	ἐχᾰ́λᾱς	ἐχᾰ́λᾱ	ἐχᾰλᾶτον	ἐχᾰλᾱ́την	ἐχᾰλῶμεν	ἐχᾰλᾶτε	ἐχᾰ́λων
middle/ passive	indicative	ἐχᾰλώμην	ἐχᾰλῶ	ἐχᾰλᾶτο	ἐχᾰλᾶσθον	ἐχᾰλᾱ́σθην	ἐχᾰλώμεθᾰ	ἐχᾰλᾶσθε	ἐχᾰλῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χᾰλᾰ́σω, χᾰλᾰ́σομαι, χᾰλᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰλᾰ́σω	χᾰλᾰ́σεις	χᾰλᾰ́σει	χᾰλᾰ́σετον	χᾰλᾰ́σετον	χᾰλᾰ́σομεν	χᾰλᾰ́σετε	χᾰλᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	χᾰλᾰ́σοιμῐ	χᾰλᾰ́σοις	χᾰλᾰ́σοι	χᾰλᾰ́σοιτον	χᾰλᾰσοίτην	χᾰλᾰ́σοιμεν	χᾰλᾰ́σοιτε	χᾰλᾰ́σοιεν
middle	indicative	χᾰλᾰ́σομαι	χᾰλᾰ́σῃ, χᾰλᾰ́σει	χᾰλᾰ́σεται	χᾰλᾰ́σεσθον	χᾰλᾰ́σεσθον	χᾰλᾰσόμεθᾰ	χᾰλᾰ́σεσθε	χᾰλᾰ́σονται
	optative	χᾰλᾰσοίμην	χᾰλᾰ́σοιο	χᾰλᾰ́σοιτο	χᾰλᾰ́σοισθον	χᾰλᾰσοίσθην	χᾰλᾰσοίμεθᾰ	χᾰλᾰ́σοισθε	χᾰλᾰ́σοιντο
passive	indicative	χᾰλᾰσθήσομαι	χᾰλᾰσθήσῃ	χᾰλᾰσθήσεται	χᾰλᾰσθήσεσθον	χᾰλᾰσθήσεσθον	χᾰλᾰσθησόμεθᾰ	χᾰλᾰσθήσεσθε	χᾰλᾰσθήσονται
	optative	χᾰλᾰσθησοίμην	χᾰλᾰσθήσοιο	χᾰλᾰσθήσοιτο	χᾰλᾰσθήσοισθον	χᾰλᾰσθησοίσθην	χᾰλᾰσθησοίμεθᾰ	χᾰλᾰσθήσοισθε	χᾰλᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χᾰλᾰ́σειν			χᾰλᾰ́σεσθαι		χᾰλᾰσθήσεσθαι
participle	m	χᾰλᾰ́σων			χᾰλᾰσόμενος		χᾰλᾰσθησόμενος
	f	χᾰλᾰ́σουσᾰ			χᾰλᾰσομένη		χᾰλᾰσθησομένη
	n	χᾰλᾰ́σον			χᾰλᾰσόμενον		χᾰλᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐχᾰ́λᾰσᾰ, ἐχᾰλᾰσᾰ́μην, ἐχᾰλᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχᾰ́λᾰσᾰ	ἐχᾰ́λᾰσᾰς	ἐχᾰ́λᾰσε(ν)	ἐχᾰλᾰ́σᾰτον	ἐχᾰλᾰσᾰ́την	ἐχᾰλᾰ́σᾰμεν	ἐχᾰλᾰ́σᾰτε	ἐχᾰ́λᾰσᾰν
	subjunctive	χᾰλᾰ́σω	χᾰλᾰ́σῃς	χᾰλᾰ́σῃ	χᾰλᾰ́σητον	χᾰλᾰ́σητον	χᾰλᾰ́σωμεν	χᾰλᾰ́σητε	χᾰλᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	χᾰλᾰ́σαιμῐ	χᾰλᾰ́σειᾰς, χᾰλᾰ́σαις	χᾰλᾰ́σειε(ν), χᾰλᾰ́σαι	χᾰλᾰ́σαιτον	χᾰλᾰσαίτην	χᾰλᾰ́σαιμεν	χᾰλᾰ́σαιτε	χᾰλᾰ́σειᾰν, χᾰλᾰ́σαιεν
	imperative		χᾰ́λᾰσον	χᾰλᾰσᾰ́τω	χᾰλᾰ́σᾰτον	χᾰλᾰσᾰ́των		χᾰλᾰ́σᾰτε	χᾰλᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχᾰλᾰσᾰ́μην	ἐχᾰλᾰ́σω	ἐχᾰλᾰ́σᾰτο	ἐχᾰλᾰ́σᾰσθον	ἐχᾰλᾰσᾰ́σθην	ἐχᾰλᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐχᾰλᾰ́σᾰσθε	ἐχᾰλᾰ́σᾰντο
	subjunctive	χᾰλᾰ́σωμαι	χᾰλᾰ́σῃ	χᾰλᾰ́σηται	χᾰλᾰ́σησθον	χᾰλᾰ́σησθον	χᾰλᾰσώμεθᾰ	χᾰλᾰ́σησθε	χᾰλᾰ́σωνται
	optative	χᾰλᾰσαίμην	χᾰλᾰ́σαιο	χᾰλᾰ́σαιτο	χᾰλᾰ́σαισθον	χᾰλᾰσαίσθην	χᾰλᾰσαίμεθᾰ	χᾰλᾰ́σαισθε	χᾰλᾰ́σαιντο
	imperative		χᾰ́λᾰσαι	χᾰλᾰσᾰ́σθω	χᾰλᾰ́σᾰσθον	χᾰλᾰσᾰ́σθων		χᾰλᾰ́σᾰσθε	χᾰλᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐχᾰλᾰ́σθην	ἐχᾰλᾰ́σθης	ἐχᾰλᾰ́σθη	ἐχᾰλᾰ́σθητον	ἐχᾰλᾰσθήτην	ἐχᾰλᾰ́σθημεν	ἐχᾰλᾰ́σθητε	ἐχᾰλᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	χᾰλᾰσθῶ	χᾰλᾰσθῇς	χᾰλᾰσθῇ	χᾰλᾰσθῆτον	χᾰλᾰσθῆτον	χᾰλᾰσθῶμεν	χᾰλᾰσθῆτε	χᾰλᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	χᾰλᾰσθείην	χᾰλᾰσθείης	χᾰλᾰσθείη	χᾰλᾰσθεῖτον, χᾰλᾰσθείητον	χᾰλᾰσθείτην, χᾰλᾰσθειήτην	χᾰλᾰσθεῖμεν, χᾰλᾰσθείημεν	χᾰλᾰσθεῖτε, χᾰλᾰσθείητε	χᾰλᾰσθεῖεν, χᾰλᾰσθείησᾰν
	imperative		χᾰλάσθηθι	χᾰλᾰσθήτω	χᾰλᾰ́σθητον	χᾰλᾰσθήτων		χᾰλᾰ́σθητε	χᾰλᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χᾰλᾰ́σαι			χᾰλᾰ́σᾰσθαι		χᾰλᾰσθῆναι
participle	m	χᾰλᾰ́σᾱς			χᾰλᾰσᾰ́μενος		χᾰλᾰσθείς
	f	χᾰλᾰ́σᾱσᾰ			χᾰλᾰσᾰμένη		χᾰλᾰσθεῖσᾰ
	n	χᾰλᾰ́σᾰν			χᾰλᾰσᾰ́μενον		χᾰλᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεχᾰ́λᾰσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεχᾰ́λᾰσᾰ	κεχᾰ́λᾰσᾰς	κεχᾰ́λᾰσε(ν)	κεχᾰλᾰ́σᾰτον	κεχᾰλᾰ́σᾰτον	κεχᾰλᾰ́σᾰμεν	κεχᾰλᾰ́σᾰτε	κεχᾰλᾰ́σᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεχᾰλᾰ́σω	κεχᾰλᾰ́σῃς	κεχᾰλᾰ́σῃ	κεχᾰλᾰ́σητον	κεχᾰλᾰ́σητον	κεχᾰλᾰ́σωμεν	κεχᾰλᾰ́σητε	κεχᾰλᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	κεχᾰλᾰ́σοιμῐ, κεχᾰλᾰσοίην	κεχᾰλᾰ́σοις, κεχᾰλᾰσοίης	κεχᾰλᾰ́σοι, κεχᾰλᾰσοίη	κεχᾰλᾰ́σοιτον	κεχᾰλᾰσοίτην	κεχᾰλᾰ́σοιμεν	κεχᾰλᾰ́σοιτε	κεχᾰλᾰ́σοιεν
	imperative		κεχᾰ́λᾰσε	κεχᾰλᾰσέτω	κεχᾰλᾰ́σετον	κεχᾰλᾰσέτων		κεχᾰλᾰ́σετε	κεχᾰλᾰσόντων
		active
infinitive		κεχᾰλᾰσέναι
participle	m	κεχᾰλᾰσώς
	f	κεχᾰλᾰσυῖᾰ
	n	κεχᾰλᾰσός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεχᾰλᾰ́σειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεχᾰλᾰ́σειν, ἐκεχᾰλᾰ́ση	ἐκεχᾰλᾰ́σεις, ἐκεχᾰλᾰ́σης	ἐκεχᾰλᾰ́σει(ν)	ἐκεχᾰλᾰ́σετον	ἐκεχᾰλᾰσέτην	ἐκεχᾰλᾰ́σεμεν	ἐκεχᾰλᾰ́σετε	ἐκεχᾰλᾰ́σεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: χαλάω (chaláo)
• → Latin: chalō
  • Catalan: calar
  • Friulian: calâ
  • Italian: calare
  • Lombard: calà
  • Neapolitan: calare
  • Occitan: calar
  • Piedmontese: calé
  • Old Galician-Portuguese: calar
    • Galician: calar
    • Portuguese: calar
  • Sardinian: cabai
  • Sicilian: calari
  • Spanish: callar, calar
    • Sicilian: cagghiari

Further reading

• “χαλάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χαλάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χαλάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “χαλάω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5465 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • allowance idem, page 25.
  • forgive idem, page 338.
  • indulge idem, page 435.
  • loose idem, page 499.
  • open idem, page 574.
  • pardon idem, page 592.
  • relax idem, page 690.
  • release idem, page 690.
  • remit idem, page 693.
  • slacken idem, page 782.
  • slip idem, page 784.
  • unbar idem, page 907.
  • unbolt idem, page 908.
  • undo idem, page 915.
  • unlock idem, page 924.
  • unloose idem, page 924.
  • unstring idem, page 933.

Greek

Alternative forms

• χαλώ (chaló)
• χαλνώ (chalnó) (rare)

Etymology

From Byzantine Greek χαλῶ (khalô) (also χαλνῶ (khalnô)) + -άω (-áo), from Ancient Greek χαλάω (khaláō) / χαλῶ (khalô).

Pronunciation

• IPA^(key): /xaˈlao/
• Hyphenation: χα‧λά‧ω

Verb

χαλάω • (chaláo) / χαλώ (past χάλασα, passive χαλιέμαι, p‑past χαλάστηκα, ppp χαλασμένος)

1. (transitive, most senses and figuratively) to break, ruin, destroy, wreck, spoil (damage, either permanently or that it requires repair)

   Ο αδελφός μου χάλασε το κινητό μου.

   O adelfós mou chálase to kinitó mou.

   My brother broke my mobile phone.

   Έβαλε ένα μάλλινο στο πλυντήριο και το χάλασε.

   Évale éna mállino sto plyntírio kai to chálase.

   She put a woollen thing in the washing machine and she ruined it.

   Οι δύο τους χάλασαν την φιλιά τους για το τίποτα.

   Oi dýo tous chálasan tin filiá tous gia to típota.

   They broke off their friendship over nothing.

   Πάλι μας χάλασε την βραδιά αυτός.

   Páli mas chálase tin vradiá aftós.

   He's ruined our night again.

   Με αυτά που τρώει, θα χαλάσει την υγεία του.

   Me aftá pou tróei, tha chalásei tin ygeía tou.

   He'll ruin his health with those things he eats.

2. (transitive, figuratively) to ruin, spoil (ruin the character of by overindulgence)

   Δίνοντάς του ό,τι ήθελε, τον χάλασε η μάνα του.

   Dínontás tou ó,ti íthele, ton chálase i mána tou.

   By giving him whatever he wanted, his mother spoilt him.

3. (transitive, of money) to break (divide into smaller units)

   Μπορείς να μου χαλάσεις ένα πενηντάρικο;

   Boreís na mou chaláseis éna penintáriko?

   Can you break a fifty for me?

4. (transitive) to waste (squander uselessly)

   Χάλασε την ζωή της με αυτόν τον άνθρωπο.

   Chálase tin zoḯ tis me aftón ton ánthropo.

   She wasted her life with that man.

   Χαλάσαμε μια περιουσία γι’ αυτό το σπίτι και μετά το κατέστρεψε μια καταιγίδα.

   Chalásame mia periousía gi’ aftó to spíti kai metá to katéstrepse mia kataigída.

   We wasted a fortune on that house and then a storm destroyed it.

5. (transitive, scholarly, of people) to kill (put to death)
6. (transitive, scholarly, of a virgin) to deflower (take the virginity of)
7. (intransitive, also figuratively) to break, break down, become ruined (become damaged, unusable or no longer viable)

   Το ρολόι χάλασε μέσα στη θάλασσα.

   To rolói chálase mésa sti thálassa.

   The watch broke in the sea.

   Χάλασε η τηλεόραση και χρειάζεται επισκευή.

   Chálase i tileórasi kai chreiázetai episkeví.

   The television broke and it needs to be repaired.

   Μετά από έξι χρόνια χάλασε ο γάμος τους.

   Metá apó éxi chrónia chálase o gámos tous.

   Their marriage broke down after six years.

   Πως να μην του χαλάσει η διάθεση μ’ αυτόν τον άνθρωπο;

   Pos na min tou chalásei i diáthesi m’ aftón ton ánthropo?

   How can his mood not have been ruined by that person?

8. (intransitive, of food) to spoil (become bad, sour or rancid)

   Χαλάσανε τα φρούτα, πέταξέ τα.

   Chalásane ta froúta, pétaxé ta.

   The fruits have spoiled, throw them out.

9. (intransitive, of body parts) to become ruined

   Χάλασαν τα μάτια του επειδή δεν διάβαζε με γυαλιά όταν τα χρειαζόταν.

   Chálasan ta mátia tou epeidí den diávaze me gyaliá ótan ta chreiazótan.

   His eyes were ruined because he didn't read with glasses when he needed them.

10. (intransitive, of teeth) to decay, rot

    Αν εξακουλουθήσεις να τρως γλυκά, θα χαλάσουν τα δόντια σου.

    An exakoulouthíseis na tros glyká, tha chalásoun ta dóntia sou.

    If you continue to eat sweets, your teeth will rot.

11. (intransitive, of weather) to become bad, get worse

    Όλη την εβδομάδα είχε λιακάδα αλλά ξαφνικά χάλασε ο καιρός.

    Óli tin evdomáda eíche liakáda allá xafniká chálase o kairós.

    There was sunshine all week but suddenly the weather turned.

Conjugation

χαλάω / χαλώ, χαλιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	χαλάω, χαλώ	χαλάσω	χαλιέμαι	χαλαστώ
2 sg	χαλάς	χαλάσεις	χαλιέσαι	χαλαστείς
3 sg	χαλάει, χαλά	χαλάσει	χαλιέται	χαλαστεί
1 pl	χαλάμε, χαλούμε	χαλάσουμε, [‑ομε]	χαλιόμαστε	χαλαστούμε
2 pl	χαλάτε	χαλάσετε	χαλιέστε, (‑ιόσαστε)	χαλαστείτε
3 pl	χαλάνε, χαλάν, χαλούν(ε)	χαλάσουν(ε)	χαλιούνται, (‑ιόνται)	χαλαστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	χαλούσα, χάλαγα	χάλασα	χαλιόμουν(α)	χαλάστηκα
2 sg	χαλούσες, χάλαγες	χάλασες	χαλιόσουν(α)	χαλάστηκες
3 sg	χαλούσε, χάλαγε	χάλασε	χαλιόταν(ε)	χαλάστηκε
1 pl	χαλούσαμε, χαλάγαμε	χαλάσαμε	χαλιόμασταν, (‑ιόμαστε)	χαλαστήκαμε
2 pl	χαλούσατε, χαλάγατε	χαλάσατε	χαλιόσασταν, (‑ιόσαστε)	χαλαστήκατε
3 pl	χαλούσαν(ε), χάλαγαν, (χαλάγανε)	χάλασαν, χαλάσαν(ε)	χαλιόνταν(ε), χαλιόντουσαν, χαλιούνταν	χαλάστηκαν, χαλαστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα χαλάω, θα χαλώ ➤	θα χαλάσω ➤	θα χαλιέμαι ➤	θα χαλαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα χαλάς, …	θα χαλάσεις, …	θα χαλιέσαι, …	θα χαλαστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … χαλάσει   έχω, έχεις, … χαλασμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … χαλαστεί   είμαι, είσαι, … χαλασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … χαλάσει   είχα, είχες, … χαλασμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … χαλαστεί   ήμουν, ήσουν, … χαλασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … χαλάσει   θα έχω, θα έχεις, … χαλασμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … χαλαστεί   θα είμαι, θα είσαι, … χαλασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	χάλα, χάλαγε	χάλασε, χάλα	—	χαλάσου
2 pl	χαλάτε	χαλάστε	χαλιέστε	χαλαστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	χαλώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας χαλάσει ➤		χαλασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	χαλάσει		χαλαστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (ruin, break, destroy): καταστρέφω (katastréfo), σπάω (spáo), βλάπτω (vlápto)
• (decay, rot): σαπίζω (sapízo)
• (weather, get worse): επιδεινώνομαι (epideinónomai)
• (waste): ξοδεύω (xodévo)

Derived terms

• χαλασιά f (chalasiá, “destruction, ruination”)
• χάλασμα n (chálasma, “ruin, ruination, spoilage”)
• χαλασμένος (chalasménos, “broken, rotten”)
• χαλασμός m (chalasmós, “destruction”)
• χαλαστής m (chalastís, “breaker, destroyer”)
• χαλάστρα f (chalástra, “ruination, destruction”)

Related terms

• με χαλάει (κάτι) (me chaláei (káti), “(something) is causing resentment or displeasure to me”)
• τα χαλάω (με κάποιον) (ta chaláo (me kápoion), “breakup (with someone, for romantic relationships)”)
• τη χαλάω (σε κάποιον) (ti chaláo (se kápoion), “ruin someone's mood”)
• ο κόσμος να χαλάσει (o kósmos na chalásei, “no matter what, under any circumstances”)
• χαλάει ο κόσμος (chaláei o kósmos)
• χαλάω κόσμο (chaláo kósmo)
• χαλάω τον κόσμο (chaláo ton kósmo)
• τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς (ton arápi ki an ton pléneis to sapoúni sou chalás, “put lipstick on a pig”)