χαμαιβάλανος

Ancient Greek

Etymology

From χαμαί (khamaí, “near the ground”) +‎ βάλανος (bálanos, “acorn”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.mai̯.bá.la.nos/ → /xa.mɛˈβa.la.nos/ → /xa.meˈva.la.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.mai̯.bá.la.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰa.mɛˈba.la.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xa.mɛˈβa.la.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xa.meˈva.la.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xa.meˈva.la.nos/

Noun

χᾰμαιβᾰ́λᾰνος • (khamaibálanos) f (genitive χᾰμαιβᾰλᾰ́νου); second declension

1. tuberous spurge (Euphorbia apios)

   Synonym: ἄπιος (ápios)

Declension

Second declension of ἡ χᾰμαιβᾰ́λᾰνος; τῆς χᾰμαιβᾰλᾰ́νου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ χᾰμαιβᾰ́λᾰνος hē khamaibálanos	τὼ χᾰμαιβᾰλᾰ́νω tṑ khamaibalánō	αἱ χᾰμαιβᾰ́λᾰνοι hai khamaibálanoi
Genitive	τῆς χᾰμαιβᾰλᾰ́νου tês khamaibalánou	τοῖν χᾰμαιβᾰλᾰ́νοιν toîn khamaibalánoin	τῶν χᾰμαιβᾰλᾰ́νων tôn khamaibalánōn
Dative	τῇ χᾰμαιβᾰλᾰ́νῳ têi khamaibalánōi	τοῖν χᾰμαιβᾰλᾰ́νοιν toîn khamaibalánoin	ταῖς χᾰμαιβᾰλᾰ́νοις taîs khamaibalánois
Accusative	τὴν χᾰμαιβᾰ́λᾰνον tḕn khamaibálanon	τὼ χᾰμαιβᾰλᾰ́νω tṑ khamaibalánō	τᾱ̀ς χᾰμαιβᾰλᾰ́νους tā̀s khamaibalánous
Vocative	χᾰμαιβᾰ́λᾰνε khamaibálane	χᾰμαιβᾰλᾰ́νω khamaibalánō	χᾰμαιβᾰ́λᾰνοι khamaibálanoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χαμαιβάλανος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χαμαιβάλανος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette