значыць
Jump to navigation
Jump to search
Belarusian[edit]
Etymology[edit]
From знак (znak) + -ыць (-ycʹ). Cognate with Russian зна́чить (znáčitʹ).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
зна́чыць • (znáčycʹ) impf
- to mean, to signify
- to mean, to be of importance, to matter
- У сытуацыі вайны гэтыя нюансы мала значаць.
- U sytuacyi vajny hetyja njuansy mala značacʹ.
- In a situation of war, these nuances mean little.
Conjugation[edit]
Conjugation of зна́чыць (class 4a, imperfective, transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | зна́чыць znáčycʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | зна́чаны znáčany |
| adverbial | зна́чачы znáčačy |
зна́чыўшы znáčyŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
зна́чу znáču |
бу́ду зна́чыць búdu znáčycʹ |
| 2nd singular ты |
зна́чыш znáčyš |
бу́дзеш зна́чыць búdzješ znáčycʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
зна́чыць znáčycʹ |
бу́дзе зна́чыць búdzje znáčycʹ |
| 1st plural мы |
зна́чым znáčym |
бу́дзем зна́чыць búdzjem znáčycʹ |
| 2nd plural вы |
зна́чыце znáčycje |
бу́дзеце зна́чыць búdzjecje znáčycʹ |
| 3rd plural яны́ |
зна́чаць znáčacʹ |
бу́дуць зна́чыць búducʹ znáčycʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | знач znač |
зна́чце znáčcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
зна́чыў znáčyŭ |
зна́чылі znáčyli |
| feminine я / ты / яна́ |
зна́чыла znáčyla | |
| neuter яно́ |
зна́чыла znáčyla | |
Derived terms[edit]
- значэ́нне (značénnje)
References[edit]
- “значыць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org