означува

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɔˈznat͡ʃuva]

Verb

означува • (označuva) third-singular present, impf (perfective означи)

1. (transitive) to tag, mark, label
2. (transitive) to represent, symbolize

Conjugation

Conjugation of означува (imperfective, present in -а)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	означувал	—	adjectival participle	означуван
feminine	означувала	—	adverbial participle	означувајќи
neuter	означувало	—	verbal noun	означување
plural	означувале	—	perfect participle	означувано
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	означувам	означував	—	—
2nd singular	означуваш	означуваше	—	означувај
3rd singular	означува	означуваше	—	—
1st plural	означуваме	означувавме	—	—
2nd plural	означувате	означувавте	—	означувајте
3rd plural	означуваат	означуваа	—	—
Compound tenses
perfect	сум означувал		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам означувано		present of има + perfect participle
pluperfect	бев означувал		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав означувано		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал означувано		perfect of има + perfect participle
future	ќе означувам		ќе + present
има-future	ќе имам означувано		future of има + perfect participle
future in the past	ќе означував		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав означувано		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум означувал		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал означувано		future reported of има + perfect participle
conditional	би означувал		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал означувано		conditional of има + perfect participle