шахин

Serbo-Croatian

Alternative forms

• ша́ин, ша́јин

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish شاهین (şahin), from Persian شاهین (šâhin), from Middle Persian. Akin to Ша́хин and шахѝнџија.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃǎːxin/
• Hyphenation: ша‧хин

Noun

ша́хин m (Latin spelling šáhin)

1. falcon (trained for hunting)

Declension

Declension of шахин

	singular	plural
nominative	шахин	шахини
genitive	шахина	шахина
dative	шахину	шахинима
accusative	шахина	шахине
vocative	шахине	шахини
locative	шахину	шахинима
instrumental	шахином	шахинима

References

• “шахин” in Hrvatski jezični portal
• Škaljić, Abdulah (1966) Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, page 578