ҡыңғырау

Bashkir

Ҡыңғырау [1].

Etymology

From *qoñ(ğu)rağu (“bell”) (compare Karakhanid [script needed] (qoñrağu, “bell”), the action noun from the verb *qoñ(ğu)ra- "to ring a bell", from Proto-Turkic *koñra- (“to ring, toll”).

Cognate with Kazakh қоңырау (qoñyrau, “bell”), Kyrgyz коңгуроо (koŋguroo, “bell”), Uzbek qo'ng'iroq (“bell; telephone call”), Uyghur قوڭغۇراق (qongghuraq, “bell; ring”), Khakas хонъро (xonʺro, “cowbell”), Southern Altai коҥыра (koŋïra, “iron ring with pieces of tin, used as part of a shaman's ritual costume”), etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [qɯ̞ŋ.ʁɯ̞.ˈrɑw]
• Hyphenation: ҡың‧ғы‧рау

Noun

ҡыңғырау • (qıñğıraw)

1. bell
2. bell, signal at school

Declension

Declension of ҡыңғырау (qıñğıraw)

	singular	plural
absolute	ҡыңғырау (qıñğıraw)	ҡыңғырауҙар (qıñğırawźar)
definite genitive	ҡыңғырауҙың (qıñğırawźıñ)	ҡыңғырауҙарҙың (qıñğırawźarźıñ)
dative	ҡыңғырауға (qıñğırawğa)	ҡыңғырауҙарға (qıñğırawźarğa)
definite accusative	ҡыңғырауҙы (qıñğırawźı)	ҡыңғырауҙарҙы (qıñğırawźarźı)
locative	ҡыңғырауҙа (qıñğırawźa)	ҡыңғырауҙарҙа (qıñğırawźarźa)
ablative	ҡыңғырауҙан (qıñğırawźan)	ҡыңғырауҙарҙан (qıñğırawźarźan)