ապստամբութիւն
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
From ապստամբ (apstamb, “rebellious”) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun[edit]
ապստամբութիւն • (apstambutʻiwn)
Declension[edit]
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ապստամբութիւն (apstambutʻiwn) | ապստամբութիւնք (apstambutʻiwnkʻ) | |
| genitive | ապստամբութեան (apstambutʻean) | ապստամբութեանց (apstambutʻeancʻ) | |
| dative | ապստամբութեան (apstambutʻean) | ապստամբութեանց (apstambutʻeancʻ) | |
| accusative | ապստամբութիւն (apstambutʻiwn) | ապստամբութիւնս (apstambutʻiwns) | |
| ablative | ապստամբութենէ (apstambutʻenē) | ապստամբութեանց (apstambutʻeancʻ) | |
| instrumental | ապստամբութեամբ (apstambutʻeamb) | ապստամբութեամբք (apstambutʻeambkʻ) | |
| locative | ապստամբութեան (apstambutʻean) | ապստամբութիւնս (apstambutʻiwns) |
Descendants[edit]
- Armenian: ապստամբություն (apstambutʻyun) (apstambut’yun)
References[edit]
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “ապստամբութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy