դեպք

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Learned borrowing from Old Armenian դէպք (dēpkʻ), դէպ (dēp).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

դեպք (depkʻ)

  1. incident, event, occurrence
    դեպքը բերելdepkʻə berelto happen, to occur
    դեպքի բերմամբ՝ բերումովdepkʻi bermamb, berumovcircumstantial, conditional
    դեպքից դեպքdepkʻicʻ depkʻrarely, scarcely
  2. condition, circumstance
  3. (archaic) occasion

Declension[edit]