կիտակ
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
From կէտ (kēt, “point”) + -ակ (-ak).
Noun[edit]
կիտակ • (kitak)
- point, canon, rule
Declension[edit]
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կիտակ (kitak) | կիտակք (kitakkʻ) | |
genitive | կիտակի (kitaki) | կիտակաց (kitakacʻ) | |
dative | կիտակի (kitaki) | կիտակաց (kitakacʻ) | |
accusative | կիտակ (kitak) | կիտակս (kitaks) | |
ablative | կիտակէ (kitakē) | կիտակաց (kitakacʻ) | |
instrumental | կիտակաւ (kitakaw) | կիտակաւք = կիտակօք (kitakawkʻ = kitakōkʻ) | |
locative | կիտակի (kitaki) | կիտակս (kitaks) |
References[edit]
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “կիտակ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կիտակ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy