կիտուած
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
From կէտ (kēt) + -ուած (-uac).
Noun[edit]
կիտուած • (kituac)
- dotted ornament
Declension[edit]
o-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | կիտուած (kituac) | կիտուածք (kituackʻ) | |
| genitive | կիտուածոյ (kituacoy) | կիտուածոց (kituacocʻ) | |
| dative | կիտուածոյ (kituacoy) | կիտուածոց (kituacocʻ) | |
| accusative | կիտուած (kituac) | կիտուածս (kituacs) | |
| ablative | կիտուածոյ (kituacoy) | կիտուածոց (kituacocʻ) | |
| instrumental | կիտուածով (kituacov) | կիտուածովք (kituacovkʻ) | |
| locative | կիտուած (kituac) | կիտուածս (kituacs) |
Descendants[edit]
- Armenian: կիտվածք (kitvackʻ)
References[edit]
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կիտուած”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy