ااى

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Karakhanid[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Turkic *āy (moon).[1][2]

Cognate with Old Turkic 𐰖 (ay), Chuvash уйӑх (ujăh), Khalaj hây, Turkish ay (moon, month), Uzbek oy, Bashkir ай (ay) and Yakut ый (ıy).

Noun[edit]

ااىْ (āy)

  1. (astronomy) moon
  2. (time) month
    قِشْقا اِتِنْ كَاْسا قَلٖى قُتْلُغْ ياىْ
    تُنْ كُنْ كَجا اَلْقِنُرْ اُذْلاعْ بلا ااىْ
    Qïšqā ḗtin kēlsē qalï̄ qutluğ yāy,
    Tün kün kečē alqïnur ödlēg bilē āy.
    When the blessed summer comes prepare for winter,
    With the day and night passing, time and months go by.

References[edit]

  1. ^ Clauson, Gerard (1972) “a:y”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 265
  2. ^ Tekin, Talât (1995) Türk Dillerinde Birincil Uzun Ünlüler [Primary Long Vowels in Turkic Languages] (Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi; 13)‎[1], Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı, →ISBN, page 173

Further reading[edit]