تكليف
Jump to navigation
Jump to search
See also: تکلیف
Arabic[edit]
Root |
---|
ك ل ف (k-l-f) |
Etymology[edit]
Verbal noun of كَلَّفَ (kallafa).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
تَكْلِيف • (taklīf) m
- verbal noun of كَلَّفَ (kallafa) (form II)
- an act of entrusting or giving authority, commission
- (Islam) responsibility, obligation
Declension[edit]
Declension of noun تَكْلِيف (taklīf)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَكْلِيف taklīf |
التَّكْلِيف at-taklīf |
تَكْلِيف taklīf |
Nominative | تَكْلِيفٌ taklīfun |
التَّكْلِيفُ at-taklīfu |
تَكْلِيفُ taklīfu |
Accusative | تَكْلِيفًا taklīfan |
التَّكْلِيفَ at-taklīfa |
تَكْلِيفَ taklīfa |
Genitive | تَكْلِيفٍ taklīfin |
التَّكْلِيفِ at-taklīfi |
تَكْلِيفِ taklīfi |