زین

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: رين, زين, رین, and ر ي ن

Ottoman Turkish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Persian زین (zin, saddle), itself from Middle Persian [script needed] (zyn' /⁠zēn⁠/, saddle).

Noun[edit]

زین (zin)

  1. saddle, a seat for a rider placed on the back of a horse or other animal
    Synonyms: ایر (eyer), سرج (serc)

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Turkish: zin

Further reading[edit]

Persian[edit]

Persian Wikipedia has an article on:
Wikipedia fa

Etymology[edit]

Inherited from Middle Persian [script needed] (zyn' /⁠zēn⁠/, saddle), originally meaning something to make ready or fitted, armament, harness, Old Armenian զէն (zēn).

Pronunciation[edit]

 

Readings
Classical reading? zīn
Dari reading? zīn
Iranian reading? zin
Tajik reading? zin

Noun[edit]

Dari زین
Iranian Persian
Tajik зин

زین (zin)

  1. saddle

Descendants[edit]

References[edit]

  • Cheung, Johnny (2007) Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 323
  • MacKenzie, D. N. (1971) “²zēn”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press, page 99
  • Vullers, Johann August (1856–1864) “زین”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[6] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 172