شارب

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: سارت

Arabic[edit]

Etymology[edit]

Root
ش ر ب (š-r-b)

Derived from the active participle of the verb شَرِبَ (šariba, to drink).

Noun[edit]

شَارِب (šāribm (plural شَارِبُون (šāribūn) or شُرَّاب (šurrāb), feminine شَارِبَة (šāriba))

  1. drinking
  2. drinker

Declension[edit]

Noun[edit]

شَارِب (šāribm (plural شَوَارِب (šawārib))

  1. moustache
    • Abú 'ṭ-Ṭayyib Aḥmad ibn al-Ḥusayn al-Mutanabbī al-Kindī (AD 915-965):
      أَغَايَةُ الدِّينِ أَنْ تُحْفُوا شَوَارِبَكُمْ
      يَا أُمَّةً ضَحِكَتْ مِنْ جَهْلِهَا الْأُمَمُ
      ʔaḡāyatu d-dīni ʔan tuḥfū šawāribakum
      yā ʔummatan ḍaḥikat min jahlihā l-ʔumamu
      Is it the purpose of religion that you should trim your moustaches? / What a nation at whose ignorance other nations laugh!

Usage notes[edit]

  • The plural and dual may be used synonymously with the singular, though some grammarians frowned upon this usage.

Declension[edit]

See also[edit]

Ottoman Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Arabic شَارِب (šārib, moustache).

Noun[edit]

شارب (şarib) (plural شوارب)

  1. moustache, a growth of facial hair over the upper lip
    Synonyms: بیق (bıyık), سبله (sebele)

Further reading[edit]

  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Mystax”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[1], Vienna, column 1114
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “شارب”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, columns 2745–2746
  • Redhouse, James W. (1890) “شارب”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1108