கல்
Jump to navigation
Jump to search
Tamil[edit]
Pronunciation[edit]
Etymology 1[edit]
Inherited from Proto-Dravidian *kal. Cognate with Brahui خَل (xal), Malayalam കല്ല് (kallŭ), Kannada ಕಲ್ಲು (kallu), Telugu కలు (kalu).
Noun[edit]
Declension[edit]
| l-stem declension of கல் (kal) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | கல் kal |
கற்கள் kaṟkaḷ |
| Vocative | கல்லே kallē |
கற்களே kaṟkaḷē |
| Accusative | கல்லை kallai |
கற்களை kaṟkaḷai |
| Dative | கல்லுக்கு kallukku |
கற்களுக்கு kaṟkaḷukku |
| Genitive | கல்லுடைய kalluṭaiya |
கற்களுடைய kaṟkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | கல் kal |
கற்கள் kaṟkaḷ |
| Vocative | கல்லே kallē |
கற்களே kaṟkaḷē |
| Accusative | கல்லை kallai |
கற்களை kaṟkaḷai |
| Dative | கல்லுக்கு kallukku |
கற்களுக்கு kaṟkaḷukku |
| Benefactive | கல்லுக்காக kallukkāka |
கற்களுக்காக kaṟkaḷukkāka |
| Genitive 1 | கல்லுடைய kalluṭaiya |
கற்களுடைய kaṟkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | கல்லின் kalliṉ |
கற்களின் kaṟkaḷiṉ |
| Locative 1 | கல்லில் kallil |
கற்களில் kaṟkaḷil |
| Locative 2 | கல்லிடம் kalliṭam |
கற்களிடம் kaṟkaḷiṭam |
| Sociative 1 | கல்லோடு kallōṭu |
கற்களோடு kaṟkaḷōṭu |
| Sociative 2 | கல்லுடன் kalluṭaṉ |
கற்களுடன் kaṟkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | கல்லால் kallāl |
கற்களால் kaṟkaḷāl |
| Ablative | கல்லிலிருந்து kalliliruntu |
கற்களிலிருந்து kaṟkaḷiliruntu |
Etymology 2[edit]
Inherited from Proto-Dravidian *kal- (“to learn”). Cognate with Malayalam കൽക്കുക (kalkkuka).
Verb[edit]
கல் • (kal)
Conjugation[edit]
Conjugation of கல் (kal)