சிறப்புரிமை

Tamil

Etymology

From சிறப்பு (ciṟappu) +‎ உரிமை (urimai).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /t͡ɕɪrɐpːʊɾɪmɐɪ̯/, [sɪrɐpːʊɾɪmɐɪ̯]

Noun

சிறப்புரிமை • (ciṟappurimai)

1. right, privilege

Declension

ai-stem declension of சிறப்புரிமை (ciṟappurimai)
	Singular	Plural
Nominative	சிறப்புரிமை ciṟappurimai	சிறப்புரிமைகள் ciṟappurimaikaḷ
Vocative	சிறப்புரிமையே ciṟappurimaiyē	சிறப்புரிமைகளே ciṟappurimaikaḷē
Accusative	சிறப்புரிமையை ciṟappurimaiyai	சிறப்புரிமைகளை ciṟappurimaikaḷai
Dative	சிறப்புரிமைக்கு ciṟappurimaikku	சிறப்புரிமைகளுக்கு ciṟappurimaikaḷukku
Genitive	சிறப்புரிமையுடைய ciṟappurimaiyuṭaiya	சிறப்புரிமைகளுடைய ciṟappurimaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	சிறப்புரிமை ciṟappurimai	சிறப்புரிமைகள் ciṟappurimaikaḷ
Vocative	சிறப்புரிமையே ciṟappurimaiyē	சிறப்புரிமைகளே ciṟappurimaikaḷē
Accusative	சிறப்புரிமையை ciṟappurimaiyai	சிறப்புரிமைகளை ciṟappurimaikaḷai
Dative	சிறப்புரிமைக்கு ciṟappurimaikku	சிறப்புரிமைகளுக்கு ciṟappurimaikaḷukku
Benefactive	சிறப்புரிமைக்காக ciṟappurimaikkāka	சிறப்புரிமைகளுக்காக ciṟappurimaikaḷukkāka
Genitive 1	சிறப்புரிமையுடைய ciṟappurimaiyuṭaiya	சிறப்புரிமைகளுடைய ciṟappurimaikaḷuṭaiya
Genitive 2	சிறப்புரிமையின் ciṟappurimaiyiṉ	சிறப்புரிமைகளின் ciṟappurimaikaḷiṉ
Locative 1	சிறப்புரிமையில் ciṟappurimaiyil	சிறப்புரிமைகளில் ciṟappurimaikaḷil
Locative 2	சிறப்புரிமையிடம் ciṟappurimaiyiṭam	சிறப்புரிமைகளிடம் ciṟappurimaikaḷiṭam
Sociative 1	சிறப்புரிமையோடு ciṟappurimaiyōṭu	சிறப்புரிமைகளோடு ciṟappurimaikaḷōṭu
Sociative 2	சிறப்புரிமையுடன் ciṟappurimaiyuṭaṉ	சிறப்புரிமைகளுடன் ciṟappurimaikaḷuṭaṉ
Instrumental	சிறப்புரிமையால் ciṟappurimaiyāl	சிறப்புரிமைகளால் ciṟappurimaikaḷāl
Ablative	சிறப்புரிமையிலிருந்து ciṟappurimaiyiliruntu	சிறப்புரிமைகளிலிருந்து ciṟappurimaikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “சிறப்புரிமை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press